Για την κολλητή της φίλη Αλίκη Βουγιουκλάκη, μίλησε η Δέσποινα Στυλιανοπούλου.
Οι δυο γυναίκες, ήταν πολύ φίλες, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, έως και το θάνατο της Αλίκης, ο οποίος βύθισε στη θλίψη τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου.
Μέχρι και σήμερα όπως λέει, «κάθε φορά που μιλάω για την Αλίκη, μου φεύγει ένα δάκρυ».
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, θυμάται τις τελευταίες στιγμές της Αλίκης στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, αλλά και την σπαρακτική κραυγή που έβγαλε, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ζήσει.
Tα λόγια της, συγκλονίζουν:
«Μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου, ζούσε τραγικές στιγμές, ενώ ο κόσμος έξω, που υποτίθεται ότι είχε πάει για να της συμπαρασταθεί, έτρωγε, γελούσε, συζητούσε. Τους άκουσε την τελευταία ημέρα που έφυγε από τη ζωή, και έβγαλε μια σπαρακτική κραυγή. Ο γιατρός έτρεξε ανήσυχος κοντά της, όπως κι εγώ, κι έκλαιγα με μαύρο δάκρυ. “Θέλετε κάτι κυρία Βουγιουκλάκη;” τη ρώτησε εκείνος. “Θέλω να ζήσω”, του απάντησε εκείνη».
Οι δυο γυναίκες, ήταν πολύ φίλες, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, έως και το θάνατο της Αλίκης, ο οποίος βύθισε στη θλίψη τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου.
Μέχρι και σήμερα όπως λέει, «κάθε φορά που μιλάω για την Αλίκη, μου φεύγει ένα δάκρυ».
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, θυμάται τις τελευταίες στιγμές της Αλίκης στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, αλλά και την σπαρακτική κραυγή που έβγαλε, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ζήσει.
Tα λόγια της, συγκλονίζουν:
«Μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου, ζούσε τραγικές στιγμές, ενώ ο κόσμος έξω, που υποτίθεται ότι είχε πάει για να της συμπαρασταθεί, έτρωγε, γελούσε, συζητούσε. Τους άκουσε την τελευταία ημέρα που έφυγε από τη ζωή, και έβγαλε μια σπαρακτική κραυγή. Ο γιατρός έτρεξε ανήσυχος κοντά της, όπως κι εγώ, κι έκλαιγα με μαύρο δάκρυ. “Θέλετε κάτι κυρία Βουγιουκλάκη;” τη ρώτησε εκείνος. “Θέλω να ζήσω”, του απάντησε εκείνη».