Το ανάκτορο του Φιλίππου Β', στις Αιγές, ήταν τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Παρθενώνα και δεν στέγαζε απλώς τη βασιλική οικογένεια. Ηταν ένα δημόσιου χαρακτήρα κτήριο, με πολλές λειτουργίες, στο οποίο είχαν πρόσβαση αξιωματούχοι και απλοί πολίτες του μακεδονικού βασιλείου. Το εντυπωσιακό αυτό Μέγαρο, έκτασης 12.000 τ.μ., έργο πιθανόν του μεγαλοφυούς αρχιτέκτονα Πυθέου, θα ανακτήσει σύντομα την τρίτη του διάσταση.
Ο αρχαιολογικός χώρος των ΑιγώνΑρχικά, θα αναστηλωθεί η ανατολική και βόρεια πτέρυγα τού κυρίως κτηρίου, ενώ στη συνέχεια θα δούμε να υψώνονται κάποιοι κίονες του εσωτερικού αιθρίου, στο οποίο σχηματίζονταν στοές (σε κάποια σημεία διώροφες). Ο χώρος αυτός, στην καρδιά του ανακτόρου, χρησίμευε και για τη συνάθροιση κοινού, αφού χωρούσε γύρω στους 3.500 ανθρώπους.Το κτήριο (4ου αι. π.Χ.) φαίνεται ότι καταστράφηκε μια νύχτα, τον 1ο αι. μ.Χ., όταν «έσπασε» το βουνό, καλύπτοντας με τόνους λάσπης όλο τον οικισμό. Οι κάτοικοι βέβαια έχτισαν ξανά τα σπίτια τους, αλλά το παλάτι παρέμεινε στις λάσπες, με τα νερά να κατακλύζουν τις βασιλικές αίθουσες, τις καταστόλιστες με εξαίσια μαρμαροθετήματα και ψηφιδωτά. Στα χρόνια που ακολούθησαν, λιθολογήθηκε άγρια. Με το αρχιτεκτονικό του υλικό (πέτρες, ακόμη και ολόκληροι κίονες) κατασκευάστηκαν σπίτια, αλλά και τάφοι, από τη Ρωμαϊκή εποχή ώς και τους δύο τελευταίους αιώνες. Σεισμοί, ωθήσεις γαιών και η φθορά του χρόνου, το αποτέλειωσαν. Σήμερα, αποκαλύπτονται μόνο τα ίχνη του, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η κατανόηση του μεγέθους και της μεγαλοπρέπειας που είχε στην ακμή του, όταν ήταν έδρα ενός ισχυρού βασιλείου και μεγάλο διοικητικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής.