ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ #57
MY DEVOTION
Για την ταινία του 1943 «Follow the band», όπου την ερμηνεύουν οι Four King Sisters με την ορχήστρα Alvino Rey, γράφτηκε η σύνθεση «My devotion». Σε δίσκους ξεχώρισαν τέσσερις εκτελέσεις: Charlie Spivak, Vaughn Monroe, Jimmy Dorsey, Four King Sisters.
MY FAVORITE THINGS
Οι Richard Rodgers – Oscar Hammerstein ΙΙ έγραψαν για το μιούζικαλ του 1959 «Ο ήχος της μουσικής» την σύνθεσή τους «My Favorite Things». Ύστερα από 1433 παραστάσεις το έργο έγινε ταινία, το 1965, με τους Julie Andrews – Christopher Plummer. Aργότερα το τραγούδι εντάσσεται στην κατηγορία των χριστουγεννιάτικων μελωδιών και το ηχογραφούν πολλοί καλλιτέχνες. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Andy Williams, ο οποίος 14 χρονών τραγουδούσε αντί για την Lauren Bacall στην ταινία του 1944 «To have and have not», όπου πρωταγωνιστεί ο Humphrey Bogart. Ήταν ο ίδιος ο Williams που το 1944 έκανε φωνητικά με τ’ αδέλφια του στην σύνθεση «Swinging on a star» (που κέρδισε Όσκαρ) από το φιλμ «Going my way», με ερμηνευτή τον Bing Crosby.
MY FOOLISH HEART
Για την ταινία του 1949 «My foolish heart» έγραψαν το ομώνυμο τραγούδι o Ned Washington και ο Victor Young. Το φιλμ βασίζεται σε μια ιστορία του J. D. Salinger που δημοσιεύτηκε στο New Yorker με τίτλο «Uncle Wiggily in Connecticut». Η πρωταγωνίστρια Susan Hayward (ντουμπλαρισμένη από την Martha Mears) το ερμηνεύει στο έργο αποχαιρετώντας τον αγαπημένο της, εν στολή, Dana Andrews και αργότερα το τραγουδά σε ένα πάρτι. Έξι εκτελέσεις ξεχώρισαν σε δίσκους, το 1950. Με τους Gordon Jenkins, Billy Eckstine, Mindy Garson, Margaret Whiting, Richard Hayes, Hugo Winterhalter. Αργότερα το ηχογράφησαν: Tony Bennett, Ray Conniff, Nancy Wilson, George Shearing, Vic Damone, Sam Cooke.
MY FUNNY VALENTINE
Για το θεατρικό μιούζικαλ του 1937 «Babes in arms» έγραψαν το 1937 το «My funny valentine» o Lorenz Hart και ο Richard Rodgers. Σε δίσκους είχε απήχηση μόνο μία φορά, το 1945, στην εκτέλεση της ορχήστρας Hal McIntyre. Στον κινηματογράφο ακούγεται το 1955 στο «Gentlemen marry brunettes», το 1957 στο «Pal Joey», όπου το αποδίδει η Kim Novak, ντουμπλαρισμένη όμως από την Trudy Erwin, το 1981 στο φιλμ «Sharky’s machine» από την Peggy Lee και το 1989 στο «The fabulous Baker Boys» από την Michelle Pfeiffer. Ο Αμερικανός τρομπετίστας και τραγουδιστής Chet Baker ηχογράφησε το «My Funny valentine» το 1954 για το άλμπουμ «Chet Baker sings». Είχε συνεργαστεί με τον Charlie Parker και τον Gerry Mulligan. Με δική του ορχήστρα από το 1953, περιόδευσε στην Ευρώπη το 1955-56. Η ζωή του έγινε ταινία με τίτλο «Let’s get lost», το 1989. Ενώ γυριζόταν το φιλμ, ο Baker έπεσε από το παράθυρο ενός ξενοδοχείου. Ήταν 59 χρονών.
MY GUY’S COME BACK
Το «My guy’s come back» είναι τραγούδι της επιστροφής (από το μέτωπο του πολέμου) αλλά και κάθε επιστροφής ενός αγαπημένου συντρόφου. Σε στίχους του Ray McKinley και μουσική του Mel Powell (1945). Αποτελεί προσαρμογή μιας μελωδίας του Mel Powell με τίτλο «Oranges and lemons» που έπαιξε η στρατιωτική ορχήστρα του Glenn Miller. Τη φωνητική έκδοση λανσάρισε η ορχήστρα του Benny Goodman με ερμηνεύτρια την Liza Morrow. Δημοφιλέστερες εκτελέσεις σε δίσκους (1945): Benny Goodman, Dinah Shore (με την ορχήστρα Russ Case).
MY HAPPINESS
Το 1933, η στιχουργός Betty Peterson και ο συνθέτης Borney Bergantine έγραψαν ένα τραγούδι με τίτλο «Η ευτυχία μου». Το τραγούδι δεν ευτύχησε τότε, αλλά 15 χρόνια αργότερα, όταν το έκαναν επιτυχία οι Pied Pipers, η Εlla Fitzgerald, οι Jon and Sandra Steele (1948). Πέρασαν άλλα 11 χρόνια. Η οικογένεια της Peterson είναι άρρωστη αλλά άρρωστη είναι κι η ίδια. Τα νοσοκομεία κι οι γιατροί χρειάζονται χρήματα, και μόνο ένα θαύμα μπορεί να τους ανακουφίσει. Το 1959, η Connie Francis ηχογραφεί με τη σειρά της το «My happiness», που γίνεται τεράστια επιτυχία, κι έμμεσα βοηθάει την οικογένεια της Peterson, χάρη στις πωλήσεις του τραγουδιού (2/ 59).
ΜΥ ΗΕΑRΤ CRIES FOR YOU
Σε μια μελωδία του 18ου αιώνα με τίτλο «Chanson de Marie Antoinette» βασίζεται ο σκοπός του «My heart cries for you», που έγινε επιτυχία το 1951. Ο παραγωγός Mitch Miller ήθελε εκείνη την εποχή κάτι σε στιλ φολκλορικό, σαν το «Goodnight Irene». Σε 20 λεπτά το είχαν έτοιμο ο Carl Sigman και ο Percy Faith και το προόριζαν αρχικά για τον Frank Sinatra. Στην πορεία βρέθηκε ένας νέος τραγουδιστής από την ορχήστρα Carmen Cavallaro, γνωστός ως Al Cernik. Ήταν γιουγκοσλάβικης καταγωγής. Ο Mitch Miller τον βάφτισε Guy Mitchell. Στις 2 Νοεμβρίου 1950, ο Mitchell ηχογράφησε σε στούντιο της Νέας Υόρκης το «My heart cries for you», με συνοδεία της ορχήστρας Mitch Miller και πιανίστα τον Stan Freeman. Αυτή ήταν η δημοφιλέστερη από τις επτά εκδόσεις του 1951. Οι άλλες: Dinah Shore,Vic Damone, Jimmy Wakely, Bill Farrell, Al Morgan, Evelyn Knight – Red Folley, Victor Young. Το 1964 το ηχογράφησε και ο Ray Charles.
MY HERO
Στη βιεννέζικη οπερέτα «Der tapfere Soldat» («O γενναίος στρατιώτης»), που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην αυστριακή πρωτεύουσα το 1908, βασίστηκε η αμερικάνικη οπερέτα του 1909 «The chocolate soldier». Αλλά κι αυτή η βιεννέζικη οπερέτα αποτελεί διασκευή του έργου του Bernard Shaw «Arms and the Man». O Shaw έγινε έξω φρενών με τους Βιεννέζους και τους υποχρέωσε να δημοσιεύσουν μία καταχώριση στο πρόγραμμα του θεάτρου με το ακόλουθο κείμενο: «Με τις απολογίες μας στον κ. B. Shaw για μη εξουσιοδοτημένη παρωδία μιας από τις κωμωδίες του». Η παράσταση του 1909 στη Νέα Υόρκη είχε μουσική του Oscar Straus σε στίχους Stanislaus Stange. Ένα από τα τραγούδια, το «My hero», ήταν παιάν, σε ρυθμό βαλς, για έναν ήρωα του στρατού, που αποτελεί διασκευή του κομματιού της βιεννέζικης παρουσίασης «Kom, Kom, Held Meiner Τraume». Στην κινηματογραφική έκδοση του 1941 (που είχε διαφορετική υπόθεση από τη θεατρική παράσταση) το ερμηνεύουν η Rise Stevens και ο Nelson Eddy, ενώ ακούγεται και στο φιλμ του 1950 «Two weeks with love» από την Jane Powell. «The chocolate soldier» ήταν και το πρώτο μιούζικαλ –διασκευή θεατρικού έργου του Bernard Shaw. Tο δεύτερο ήταν το «My fair lady».
MY IDEAL
Για το φιλμ του 1930 «Playboy of Paris», που βασίζεται στο θεατρικό έργο του Tristan Bernard «The little café», γράφηκε το «My ideal». Πρωταγωνιστής της ταινίας ο Maurice Chevalier. Ο ίδιος το έκανε επιτυχία σε δίσκους, το 1931. Το 1944, η σύνθεση επιστρέφει σε τρεις εκτελέσεις. Με τον Jimmy Dorsey, τον Billy Butterfield και την Maxine Sullivan. Η εκτέλεση του Butterfield έχει κάτι ξεχωριστό. Ερμηνεύτρια είναι η Margaret Whiting, κόρη του συνθέτη του τραγουδιού «Till we meet again». O Butterfield (1917-88), βιρτουόζος της τρομπέτας πριν δημιουργήσει τη δική του ορχήστρα, είχε συνεργαστεί με τους Artie Shaw, Benny Goodman, Les Brown. Και η Whiting από το 1945-52 είχε 24 επιτυχίες με μεγαλύτερες κατά σειρά: «A tree in the meadow» (1948), «Now is the hour» (1948), «Slipping around» (1949), «Faraway places» (1949), «Baby, it’s cold outside» (1949).
MY LOVE FORGIVE ME
Μερικοί ισχυρίζονται ότι το «Amore scusami» είναι το ωραιότερο ερωτικό τραγούδι της Ιταλίας, στην δεκαετία του ’60. Αυτή η δημιουργία των Gino Mescoli – Vito Pallavicini έγινε Νο 1 στην Ιταλία το 1964 στην εκτέλεση ενός Ιταλού δημοσιογραφου με το αμερικάνικο ψευδώνυμο John Foster. Έναν χρόνο αργότερα, το ηχογράφησε ο Αμερικανός Robert Goulet με στίχους του Sydney Lee και νέο τίτλο –στα αγγλικά– «My love, forgive me» (16/ 65). Υπήρξε η μεγαλύτερη από τρεις επιτυχίες που είχε ο ερμηνευτής από το 1962-65. Την σύνθεση ηχογράφησαν, επίσης, οι: Ray Charles Singers, Ferrante and Teicher, Peggy Lee, Al Martino, Billy Vaughn, Nancy Wilson κ. ά. Ο Goulet γεννήθηκε το 1933. Ξεκίνησε υποδυόμενος τον Sir Lancelot στην επιτυχία του Μπρόντγουέι «Camelot». Έπαιξε, επίσης, ως ηθοποιός στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗΣ