Του Σωτήρη Μανιάτη
Η καταγραφή εξοπλισμού στο Ραδιομέγαροτης Αγίας Παρασκευής ξεκίνησε, η ΔΤ ετοιμάζεται να προχωρήσει σε προκήρυξη για αγορά τηλεοπτικού προγράμματος και να πάρει τον δρόμο από την Κατεχάκη προς τα εκεί, αλλά κανείς μέχρι αυτήν την ώρα δεν μιλάει για το οπτικοακουστικό αρχείο με το ένα εκατομμύριο τεκμήρια της ΕΡΤ.
Το στίγμα, η μαύρη κηλίδα από το λουκέτο στην ΕΡΤ θα παραμείνει στη συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ανεξίτηλο. Η επόμενη μέρα ενός νέου δημόσιου φορέα, που είναι αναπόφευκτη πάντως, παραμένει με πολλά κενά και ακόμα περισσότερα ερωτηματικά.
Οι αποζημιώσεις 2.650 εργαζομένων παραμένουν κολλημένες στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους καθώς, όπως υποστηρίζουν οι αρμόδιοι, ακόμα δεν έχει διαπιστωθεί ποια ακριβώς ποσά και σε ποιους οφείλονται. Αναπάντητο παραμένει και το ερώτημα πώς και σε ποιους θα δοθούν αποζημιώσεις 15.000 ευρώ ή κανονικές.
Κανείς για την ώρα δεν γνωρίζει ποιοι από την ΕΡΤ θα μετέχουν στη ΝΕΡΙΤ και με ποιον τρόπο θα δοθούν οι αποζημιώσεις. Λύσεις βέβαια υπάρχουν, για την ώρα φαίνεται να παίζονται καθυστερήσεις.
Την ώρα που επιτροπές έχουν αρχίσει να καταγράφουν τον εξοπλισμό στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής –υπολογίζεται η ΔΤ να μεταφερθεί από την Κατεχάκη εκεί στο τέλος του μήνα– σχεδιάζονται προκηρύξεις προγράμματος για ένα τρίμηνο, ενώ συνεχίζονται τα σχέδια επί χάρτου για τη ΝΕΡΙΤ, κανείς δεν μιλάει για το τι θα γίνει επιτέλους το πολύτιμο Αρχείο της ΕΡΤ.
Η τύχη του αγνοείται και παρότι η ΔΤ εδώ και τρεις μήνες έχει αποκτήσει (με τον τρόπο που έγινε κι αυτό) ιστοσελίδα, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία διαδικτυακή παρουσία του Αρχείου, αλλά δεν φαίνεται να γίνεται και κανένας σχετικός σχεδιασμός.
Κι όμως σε περίοδο οικονομικής κρίσης το Αρχείο παρουσίαζε δεκάδες αφιερώματα σε σημαντικούς Ελληνες, είχε καθιερώσει πρωτότυπες εφαρμογές για ΑμεΑ, ενώ δημιούργησε και μια πρότυπη εκπαιδευτική σελίδα για μαθητές και διδάσκοντες. Και όλα αυτά χωρίς να επιβαρύνει ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό ή τον εταιρικό προϋπολογισμό.
Μάλιστα, το Αρχείο της ΕΡΤ κατάφερε να πάρει περίπου 10 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ, σε μια περίοδο που η απορρόφηση χρημάτων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.
Με αυτά απέκτησε υποδομή και δυνατότητες συντήρησης, τεκμηρίωσης και διάχυσης στην ελληνική κοινωνία τού ίσως πλέον πολύτιμου οπτικοακουστικού αρχείου της χώρας, με πάνω από ένα εκατομμύριο τεκμήρια, αν υπολογίσει κανείς ότι απορρόφησε το υλικό του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου και του αρχείου Σαρρηκώστα, στα οποία καταγράφεται όλη η σύγχρονη ιστορία της χώρας.
Σχεδιάστηκε μάλιστα μέχρι και η δημιουργία Εικονικού Μουσείου Τηλεόρασης στην Κατεχάκη, έργο για το οποίο το Αρχείο απέσπασε 400.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ.
Και ύστερα… δεν ήλθαν οι μέλισσες, αλλά το μαύρο και όλα έμειναν στον αέρα. Το Αρχείο διατηρήθηκε αλώβητο, η παρουσία του όμως παραμένει εκκρεμής. Διαβούλευση για τη ΝΕΡΙΤ γίνεται, αλλά πουθενά δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για την αξιοποίηση του αρχείου. Κι αυτό πρέπει άμεσα να διορθωθεί.
Άλλωστε, σε όλους τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της Ευρώπης, το Αρχείο μαζί με το πρόγραμμα είναι η ανταπόδοση του οβολού των πολιτών. Η απουσία του Αρχείου της ΕΡΤ δεν είναι το κλείσιμο μιας ακόμα δημόσιας υπηρεσίας.
Είναι η απώλεια μεγάλου μέρους της κοινής μας μνήμης, η αδυναμία του πολίτη να έρθει σε αδιαμεσολάβητη επαφή με το παρελθόν του. Και αυτό θα είναι μια αναπηρία, πολιτιστική και αισθητική…