Το πρόσωπο και η φωνή του είναι πλέον αναγνωρίσιμα λόγω του γνωστού διαφημιστικού με πρωταγωνίστρια τη «νονά» Κατερίνα Στανίση. Ο Γιάννης Μαρόλης είναι πιθανότατα ο πιο κεφάτος και χαμογελαστός ροκάς που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Καλλιδρομίου. Εδώ και 25 χρόνια δίνει στους πελάτες του τα καλύτερα μυστικά για το μοσχαράκι, το αρνάκι και το κοκορέτσι, ενώ ειδικά για φέτος προσφέρει
δώρο και CD με το διαφημιστικό του!
Κ άθε Σάββατο σχηματίζεται μια τεράστια ουρά στον αριθμό 51 της Καλλιδρομίου: από τη Θεοδώρα Τζήμου που αγοράζει στήθος κοτόπουλο και τα μοντέλα που μένουν πέντε-πέντε στα ξενοδοχεία των Εξαρχείων και τρώνε πρωτεΐνη μέχρι τη νεαρή μητέρα της γειτονιάς που θέλει μισό κιλό βιολογικό μοσχαράκι για το παιδί της και τον παππού που παραπονιέται για την ένταση της μουσικής. Ολοι περιμένουν υπομονετικά να τους εξυπηρετήσει ο Γιάννης. Ο Γιάννης που είναι ο πιο διάσημος κρεοπώλης της Αθήνας, αλλά και φανατικός λάτρης της ροκ. Οχι γιατί σχολιάζει με τους ροκάδες την τελευταία συναυλία στο «Κύτταρο», ούτε επειδή μαθαίνει στους χίπστερ πώς να μαγειρεύουν το κρέας, αλλά γιατί έκανε ένα guest star -ως ο εαυτός του- στο διαφημιστικό σποτ των Jumbo λέγοντας την ατάκα-σλόγκαν: «Στα μπούτια, στα μπούτια».
Ο Γιάννης δεν είναι ο τυπικός κρεοπώλης της γειτονιάς, το στερεότυπο του λαϊκού παιδιού με το φανελάκι που γυρίζει το κοντοσούβλι και λαδώνει τα μπούτια του αρνιού, αυτό που στα παλαιότερα lifestyle έντυπα θα έμπαινε στην κατηγορία «μπουζουκόβιος». Δεν είναι ο τύπος που πετάγεται απ’ την καρέκλα για να ρίξει μια ζεϊμπεκιά στην πίστα με ένα καψουροτράγουδο - αν ανήκετε σε εκείνους που είδαν το διαφημιστικό και τον τοποθέτησαν σε αυτή την κατηγορία, κάνατε μεγάλο λάθος.
Ο Γιάννης, ο κρεοπώλης της διαφήμισης με την Κατερίνα Στανίση, μου κάνει δώρο τα CD των Led Zeppelin, των Pink Floyd και του Ρόρι Γκάλαχερ - ο τελευταίος είναι ο αγαπημένος του: «Με πειράζουν οι πελάτες μου λέγοντας “μα εσύ είσαι ροκάς, τι κάνεις με τη Στανίση;”». Αν πηγαίνει σε συναυλίες; «Μόνο σε συναυλίες πηγαίνω. Η τελευταία ήταν των Red Hot Chili Peppers», μου λέει, αλλά σπεύδει να τον διορθώσει η Γωγώ, η σύζυγος και αχώριστη σύντροφός του: «Μα πήγαμε και στο “Κύτταρο” στις 12 και στις 13 Απριλίου, στο αφιέρωμα του Ρόρι Γκάλαχερ με την Band of Friends».
Ο Γιάννης ήρθε από τη Σκύρο στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα του. Στα 26 βρήκε τη γυναίκα της ζωής του και εδώ και 25 χρόνια είναι ο κρεοπώλης των Εξαρχείων. «Ημασταν δεκαπέντε χρόνια στην πλατεία και στην Καλλιδρομίου εδώ και δέκα χρόνια. Ναι, τους περισσότερους πελάτες τους ξέρω με το μικρό τους όνομα». Και δεν είναι υπερβολικός, ούτε δημοσιοσχετίστας, αφού κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τον είδα όχι απλώς να θυμάται ονόματα, αλλά και παραγγελίες, και φυσικά προτιμήσεις.
«Είμαι καρατερίστας», μου λέει καθώς μετακινεί καμιά δεκαριά αρνιά και κατσικάκια για να κάνει χώρο στον φωτογράφο. Νομίζω ότι μου μιλάει για τον ρόλο του στη διαφήμιση, αλλά κάνω λάθος. «Υπήρξα πρωταθλητής του καράτε», επεξηγεί. Και εδώ σπεύδει πάλι η περήφανη σύζυγός του και μάνα των τριών γιων του (όλοι δουλεύουν στο κρεοπωλείο φυσικά) να τονίσει πως έχει πάρει χρυσό Βαλκανικό με την εθνική ομάδα. Τα τρία του καμάρια, ο Κώστας, ο Νίκος και ο Γρηγόρης, θα με πληροφορήσουν ότι έχει συμμετάσχει σε δώδεκα μαραθώνιους. «Για συναυλίες δεν προλαβαίνω να ταξιδέψω στο εξωτερικό λόγω δουλειάς, αλλά έχω τρέξει σε μαραθώνιο σε Ιταλία και Φινλανδία», θα μας πληροφορήσει. Είναι όμως μαραθωνοδρόμος της ζωής, αν σκεφτεί κανείς ότι δουλεύει γύρω στις δώδεκα ώρες τα τελευταία 25 χρόνια. «Ουσιαστικά ζούμε στο μαγαζί», θα πει η Γωγώ.
Πώς έφτασε λοιπόν στις τηλεοπτικές οθόνες ένας από τους πιο συμπαθείς γείτονές μου; «Ο Τάσος Κυριακαντωνάκης, που δουλεύει στη Ribeye, εταιρεία παραγωγής του διαφημιστικού, τυγχάνει να είναι και πελάτης του μαγαζιού και μου ζήτησε να ετοιμάσω το αρνί και το κοκορέτσι που χρησιμοποίησαν στο διαφημιστικό που γυρίστηκε στη Λούτσα. Ε, κουβέντα στην κουβέντα, με έπεισε να περάσω από casting και μετά κάναμε στη Λούτσα μια ολόκληρη ημέρα το γύρισμα», απαντά.
Οι πελάτες τον αναγνωρίζουν; «Φυσικά, και με πειράζουν επειδή φαίνομαι λίγο χοντρούλης με το φανελάκι. “Το φανελάκι σε παχαίνει”, μου λένε. Κι εγώ τους λέω ότι “προσθέτει ο φακός”. Ακόμη με ρωτούν για την κυρία Στανίση. Πόσων χρονών είναι και τέτοια. Εγώ τους λέω μόνο την αλήθεια: ότι δεν το έπαιξε φίρμα, ούτε έκανε σταριλίκια. Καθόταν ήσυχη σε μια καρεκλίτσα και δεν ενοχλούσε κανέναν». Ο Γιάννης δεν πηγαίνει στα μπουζούκια. Παραμένει φανατικός της ροκ. Προτού φύγω του ζητάω μυστικά για να πετύχει το αρνάκι και η μαγειρίτσα της μαμάς. «Καλή διάθεση θέλει. Να τα βλέπεις όλα θετικά, αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας». Εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μια τακτική πελάτισσα στο κατάστημα. «Μα τι θα γίνει, βρε παιδάκι μου; Πάλι φωτογραφήσεις; Θα αλλάξεις επάγγελμα;» του λέει περιπαικτικά. Και ενώ με κρατά στην πόρτα λέγοντάς μου «τι θέλεις να σου ετοιμάσω από το μαγαζί;» και στην άρνησή μου στεναχωριέται, προσθέτει: «Να το γράψεις ότι είμαι κρεοπώλης, αυτή είναι η δουλειά μου».
