Ουάσινγκτον
Η φωνή του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, του σκωτσέζου εφευρέτη του τηλεφώνου, ακούγεται ξανά 91 χρόνια μετά το θάνατό του: η φωνή του αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά σε μια πλάκα φωνόγραφου από το 1885 που φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας.
«Ακούστε τη φωνή μου, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ» ακούγεται να λέει στον κερωμένο δίσκο του φωνόγραφου, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης αποσπάσματα από έργα του Σαίξπηρ.
Ο μεγάλος εφευρέτης είχε όμως εργαστεί και για τη βελτίωση του φωνόγραφου, τον οποίο είχε εφεύρει το 1877 ο Αμερικανός Τόμας Έντισον.
Ο φωνογράφος του Έντισον χρησιμοποιούσε μια βελόνα για να καταγράφει τις δονήσεις των ηχητικών κυμάτων σε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο επιστρωμένο με κασσίτερο. Ο Γκράχαμ Μπελ βελτίωσε την απόδοση της συσκευής αντικαθιστώντας τον κύλινδρο με έναν δίσκο καλυμμένο με κερί. Ακόμα και το πικάπ που μπήκε τον 20ο αιώνα στα περισσότερα σπίτια είναι ουσιαστικά ένας φωνόγραφος που βασίζεται στη λογική του Μπελ.
«Η αναγνώριση της φωνής του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, του ανθρώπου που μας προσέφερε τις φωνές των άλλων, είναι μια σημαντική στιγμή για τη μελέτη της ιστορίας» σχολίασε ο Τζον Γκρέι, διευθυντής του μουσείου.
Η ηχογράφηση του 1885 ήταν πολύ ευαίσθητη για να αναπαραχθεί με βελόνα όπως οι δίσκοι του πικάπ. Το μουσείο όμως ζήτησε τη βοήθεια της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου και του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα σύστημα που χρησιμοποιεί μια τρισδιάστατη κάμερα για να καταγράψει το ανάγλυφο στα αυλάκια του δίσκου και να το μετατρέψει σε ήχους.
«Ακούστε τη φωνή μου, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ» ακούγεται να λέει στον κερωμένο δίσκο του φωνόγραφου, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης αποσπάσματα από έργα του Σαίξπηρ.
Ο Γράχαμ Μπελ είναι περισσότερο γνωστός ως ο εφευρέτης του πρώτου πρακτικού τηλεφώνου, το οποίο κατοχύρωσε με πατέντα το 1876.
Ο μεγάλος εφευρέτης είχε όμως εργαστεί και για τη βελτίωση του φωνόγραφου, τον οποίο είχε εφεύρει το 1877 ο Αμερικανός Τόμας Έντισον.
Ο φωνογράφος του Έντισον χρησιμοποιούσε μια βελόνα για να καταγράφει τις δονήσεις των ηχητικών κυμάτων σε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο επιστρωμένο με κασσίτερο. Ο Γκράχαμ Μπελ βελτίωσε την απόδοση της συσκευής αντικαθιστώντας τον κύλινδρο με έναν δίσκο καλυμμένο με κερί. Ακόμα και το πικάπ που μπήκε τον 20ο αιώνα στα περισσότερα σπίτια είναι ουσιαστικά ένας φωνόγραφος που βασίζεται στη λογική του Μπελ.
«Η αναγνώριση της φωνής του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, του ανθρώπου που μας προσέφερε τις φωνές των άλλων, είναι μια σημαντική στιγμή για τη μελέτη της ιστορίας» σχολίασε ο Τζον Γκρέι, διευθυντής του μουσείου.
Η ηχογράφηση του 1885 ήταν πολύ ευαίσθητη για να αναπαραχθεί με βελόνα όπως οι δίσκοι του πικάπ. Το μουσείο όμως ζήτησε τη βοήθεια της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου και του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα σύστημα που χρησιμοποιεί μια τρισδιάστατη κάμερα για να καταγράψει το ανάγλυφο στα αυλάκια του δίσκου και να το μετατρέψει σε ήχους.
