«Ενώ περπατούσα στον δρόμο και παράλληλα μιλούσα στο τηλέφωνο, κομψοί Νεουορκέζοι έμεναν με το στόμα ανοιχτό στη θέα κάποιου που ενώ κινείται μπορεί να μιλάει στο τηλέφωνο. Θυμηθείτε ότι το 1973 δεν υπήρχαν ασύρματα τηλέφωνα ούτε κινητά. Έκανα πολλές κλήσεις, εκ των οποίων μια ενώ διέσχιζα τον δρόμο και μιλούσα σε έναν δημοσιογράφο από την Νέα Υόρκη – ίσως ήταν το πιο επικίνδυνο πράγμα που είχα κάνει στη ζωή μου»…κάπως έτσι θυμάται την πρώτη του τηλεφωνική εμπειρία ο δημιουργός του κινητού τηλεφώνου και μηχανικός της Motorola, Μάρτιν Κούπερ.
Από τότε έχουν περάσει σαράντα χρόνια και το κινητό τηλέφωνο, από άχαρη, υπερμεγέθης συσκευή, άλλαξε, μίκρυνε, έγινε πιο κομψό, πιο γρήγορο, παρέχει περισσότερες υπηρεσίες για τον χρήστη, από ανταλλαγή μηνυμάτων, λήψη φωτογραφιών, μαγνητοσκόπηση. Εχει γίνει πραγματικό εργαλείο δουλειάς, αλλάζει διαρκώς μορφή, μετατρέπεται σε ρολόι, ενώ σκοπεύει σύντομα να μεταμορφωθεί και σε…πορτοφόλι δίνοντας τη δυνατότητα στον χρήστη να πληρώνει με αυτό.
Είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, αλλά και ο χειρότερος εχθρός του. Βρίσκεται δίπλα του ανά πάσα στιγμή, τον φέρνει σε επαφή με τους αγαπημένους του, όμως μπορεί να νιώσει ότι καταδιώκεται από όλους ακόμα και σε στιγμές που δε θα ήθελε να τον ενοχλήσει κανείς. Πολλοί αναπτύσσουν σύνδρομα, εμφανίζουν συμπεριφορές άγχους αν συνειδητοποιήσουν πως μπορεί να έχουν χάσει το κινητό τους και νιώθουν ότι είναι αποκομμένοι από τον κόσμο χωρίς αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη δημιουργία του Κούπερ, εκείνο το άκομψο μηχάνημα που ζύγιζε ένα κιλό και είχε πολλά κουμπιά, στην δημιουργική ηλικία των σαράντα, αναμένεται να επιφυλάσσει στους φίλους του πολλές ακόμα εκπλήξεις και ακόμα μεγαλύτερη εξέλιξη.