Ο Ανδρέας Καλομάρης έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι αφήνοντας πίσω του πλούσιο δημοσιογραφικό και συνδικαλιστικό έργο. Ύστερα από ολιγόμηνη μάχη με την επάρατη νόσο, δεν άντεξε και κατέληξε.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Το 1963 πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν ολοκλήρωσε όμως ποτέ τις σπουδές του για να αφοσιωθεί στη δημοσιογραφία.
Εργάστηκε σε πλειάδα ιστορικών περιοδικών («Πάνθεον», «Ελληνική Τρίαινα», «Ρομάντσο», Φαντασία», «Σινεμά», «Χόμπυ», «Βεντέτα», «Μυστήριον», «Ο Κόσμος του Τραγουδιού», «Ζέφυρος») και εβδομαδιαίων εφημερίδων της εποχής, («Φωνή», «Στρατιωτικά Νέα», κλπ.). Άφησε το προσωπικό του αποτύπωμα στο περιοδικό «Μοντέρνοι Ρυθμοί» το οποίο απογείωσε με την θεματολογία και την απήχηση που είχε στη νεολαία της εποχής.
Στην πρώτη γραμμή
Επί σειράν ετών, ο Ανδρέας Κολομάρης υπηρέτησε σε ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες. Πέρασε από τη «Μεσημβρινή», τον «Ελεύθερο», την «Αθηναϊκή», τη «Νέα Ελλάδα». Παράλληλα εργάστηκε και στο ραδιόφωνο μέσα από το Β’ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ενώ υπήρξε και αρχισυντάκτης δελτίου ειδήσεων στο «Star Channel» ως το 2003. Η δημοσιογραφική του δραστηριότητα μάλιστα είχε μετουσιωθεί και σε συγγραφική, καθώς ασχολήθηκε και με τη συγγραφή βιβλίων.
Στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη, το γραφείο του θύμιζε μικρή συλλογή της δημοσιογραφικής ιστορίας του. Από μια προσωπογραφία του Αρχέλαου Αντώναρου μέχρι τους δερματόδετους τόμους με τα περιοδικά μπορούσε να δει κανείς την αγάπη του Ανδρέα για τη μεγάλη ερωμένη του, τη δημοσιογραφία.
Στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη, το γραφείο του θύμιζε μικρή συλλογή της δημοσιογραφικής ιστορίας του. Από μια προσωπογραφία του Αρχέλαου Αντώναρου μέχρι τους δερματόδετους τόμους με τα περιοδικά μπορούσε να δει κανείς την αγάπη του Ανδρέα για τη μεγάλη ερωμένη του, τη δημοσιογραφία.
Τα τελευταία χρόνια ο Ανδρέας Κολομάρης είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά παρακολουθούσε τις εξελίξεις στα συνδικαλιστικά και στα Μέσα. Παράλληλα είχε επιλέξει να εγκαταλείψει την αγαπημένη του Κυψέλη για το ασκητικό του σπίτι στη Σαλαμίνα όπου μελετούσε, έγραφε βιβλία, ψάρευε και περίμενε κάθε σαββατοκύριακο να δει την Αφροδίτη και τον εγγονό του, τον Αντρίκο, για να του πει ιστορίες από τη χρυσή εποχή του ελληνικού Τύπου…