Γράφει η Ελένη Νικολούλια.
Ένα κεράκι σε κάποιο από τα πολλά της τα ξωκλήσια. Μια βουτιά στα σαν ψεύτικα, μα το Θεό, νερά. Μια βόλτα στο γιαλό και ένα τσούγκρισμα με ουζάκι. Στο βάθος, ζαριές απ'το τάβλι και πουλιά που κελαηδούν. Μα ναι, στη
Χάλκη είναι πάντα Κυριακή...
Παίρνεις το πλοίο απ'την Κολόνα ή την Καμειρόσκαλα της Ρόδου και σε μία ώρα έφτασες στο Ημπορειό! Και τι δεν έχει τούτη η τόση δα ομορφιά των Δωδεκανήσων! Και μην ακούς όσα σου πουν για τους «τραχείς» Χαλκίτες, αφού είναι πάντα πρόθυμοι να σε υποδεχτούν. Σε θέλουν όμως μόνο αν τους σεβαστείς, κι αυτούς και την ησυχία τους. Και αν το κάνεις, ίσως να γίνεις και εσύ δικός τους και να αφομοιώσεις τη νοοτροπία τους! «Μια τουρίστρια σταμάτησε το Ρολόι», θα σου πουν, έτσι, γιατί την ενοχλούσε που της υπενθύμιζε κάθε μια ώρα που κυλούσε και την έφερνε μακριά από την ήρεμη ζωή της στο νησί.
Αρχικά, εδώ θα φτάσεις γιατί θα δεις τα πιο όμορφα νερά που έχεις φανταστεί πως υπάρχουν. Είναι διάφανα και ώρες ώρες σαν να σε κοροϊδεύουν με το πόσο ξεκάθαρα καθρεφτίζουν το είδωλό σου, ακόμα και μέσα στο λιμάνι. Εδώ θα βρεθείς για βόλτες στα πλακόστρωτα δρομάκια του μοναδικού της οικισμού και χαλαρές στάσεις για φαγητό, καφέ, ουζάκι και φυσικά σούμα -το τσίπουρο της Ρόδου. Θα έρθεις για να ζηλέψεις τα όμορφα αρχοντόσπιτα που, γαντζωμένα πάνω απ'το γιαλό, εξυπηρετούσαν παλιά σφουγγαράδες και ψαράδες, που βουτούσαν στα νερά και μετάφεραν άμεσα την πραμάτεια τους. Σήμερα, τα στεριανά αυτά «καραβάκια» έχουν μέχρι και σκαλίτσα, για να περάσεις απ'το μπαλκόνι σου κατευθείαν στο νερό.
Στα άδυτα του οικισμού
Τη Χάλκη θα επιλέξεις για να χαθείς μέσα στα στενά τού ενός και μοναδικού της οικισμού και απ'τη μια να δεις τη σύγχρονη ομορφιά των αναπαλαιωμένων (λες και από μεγάλο αρτίστα) χρωματιστών σπιτιών, και από την άλλη για να ταξιδέψεις πίσω στα παλιά, παρατηρώντας την αρχοντιά των ερειπίων των καπετανόσπιτων. Είχε πειρατές εδώ και δεν τους άφηναν σε ησυχία τους Χαλκίτες! Γι'αυτό και εκείνοι παλιότερα ζούσαν εκεί ψηλά, στο βουνό, μπροστά από το κάστρο των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννου, για να βλέπουν τους επιδρομείς και να τους κρατούν μακριά. Σήμερα, σε αυτό το σημείο θα δεις το εγκαταλειμμένο Παλιό Χωριό, ένα μέρος ακατοίκητο μεν, αλλά που μέσα από τις ξερολιθιές και τις δεκάδες πέτρες του, σου μαρτυρά εικόνες γενναίων από το παρελθόν. Σαν έκαναν, λοιπόν, πως έφυγαν οι πειρατές, οι Χαλκίτες κατέβηκαν στη θάλασσα.
Έφεραν μαζί τους, για να τους προστατεύει στο γιαλό, τον Αϊ-Νικόλα από το εκκλησάκι του μέσα από το κάστρο, του έχτισαν και ένα όμορφο καμπαναριό, να φαίνεται από παντού, τον έχρισαν πολιούχο τους και έκτοτε ζουν υπό την επίβλεψή του! Και σαν κάνεις ότι δεν τον υπολογίζεις, τη φοβέρα του να 'χεις! Είναι πεισματάρης ο Αϊ-Νικόλας! Έφερναν την εικόνα του εδώ από το Χωριό κι εκείνος πάλι πάνω πήγαινε. Του έστηναν ψηλότερο καμπαναριό κι όμως πάλι τον έχαναν. Δυο-τρεις, τα κατάφεραν! Του έφτιαξαν το ψηλότερο και τότε μόνο ηρέμησε και έκατσε εκεί! Τέτοιες φοβερές ιστορίες θα ακούσεις σαν μιλήσεις με τους παλιούς Χαλκίτες! Για πειρατές και για στοιχειά, για θρύλους, αλλά και για... οικογένεια! Σημαντικό πράγμα εδώ η οικογένεια. Μα και η νοικοκυρά. Κάθε σπίτι έχει απ'έξω έναν φούρνο! Κάποτε για ψωμί και κουλουράκια, στις μέρες μας ακόμα και για χαλκίτικο μακαρόνι, που απλώνεται στον ήλιο για να ξεραθεί. Να 'ξερες τι όμορφη που είναι η
Χάλκη. Για ηρεμία μόνο και για βουτιές είτε στον Πανορμίτη, είτε στη Φτενάγια, είτε ακόμα και την Αλημιά, τη μικρή ερειπωμένη νησίδα που τελευταία ακούγεται όλο και περισσότερο και που προσελκύει συνέχεια όλο και πιο πολλά κότερα που αναζητούν ησυχία.
Τι θα δείτε/Τι θα κάνετε:
-
Βόλτα στον πάντα γαλήνιο
οικισμό του νησιού, ο οποίος χάρισε σε όλη την περιοχή τον χαρακτηρισμό
«Νησί της Ειρήνης & της Φιλίας». Από πάνω σας στέκουν περήφανοι
3 ανεμόμυλοι, που μαρτυρούν την παλιά αίγλη της
Χάλκης.
- Επίσκεψη στο μοναστήρι του Αγ. Ιωάννου του Αλάκρα του Αποκεφαλιστή, στο δυτικό τμήμα του νησιού, μιας και πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα των Δωδεκανήσων.
- Πέρασμα από τα ερείπια του Παλιού Χωριού, ώστε να φτάσετε μέσα από τα πέτρινα μονοπάτια στο Φρούριο των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννη, στο εσωτερικό του οποίου θα βρείτε και ό,τι έχει απομείνει από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Προτιμήστε να έρθετε νωρίς το πρωί ή αργά το σούρουπο, γιατί η θέα στο Καρπάθιο κόβει την ανάσα.
- Βουτιές στις παραλίες Φτενάγια (15΄ απ'το λιμάνι), Πόνταμο (10΄ απ'το λιμάνι) ή με θαλάσσιο ταξί στους κολπίσκους Τραχιά & Άνω Θέκλα, αλλά και στη «μυστική» Αρέττα. Φυσικά, εξαιρετική επιλογή είναι και το ακατοίκητο, μικροσκοπικό νησάκι της Αλιμιά
- Αφιέρωμα ενός κεριού στον Πανορμίτη, που «κρέμεται» πάνω από το βουνό. Πρόκειται για τοεκκλησάκι του Αρχάγγελου Μιχαήλ, που σε απόσταση 10 λεπτών από το Χωριό και στις 08 Νοεμβρίου, συγκεντρώνει όλους τους Χαλκήτες στη γιορτή του.
- Πέρασμα από το Δημαρχείο, το πιο εντυπωσιακό κτίσμα του οικισμού, με τις ελικοειδείς σκάλες και το διπλό αέτωμα, το οποίο παλαιότερα στέγαζε το αρρεναγωγείο του νησιού.
- Βόλτα με σκάφος ή θαλάσσιο ταξί στη Φωκοσπηλιά, ένα καταγάλανο σπήλαιο στη νότια πλευρά του νησιού.
- Sail with a boat at Fokospilia, a completely blue cave at the south part of the island.
- Επίσκεψη στο
Παραδοσιακό Σπίτι της Χάλκης, το οποίο λειτουργεί από φέτος ως λαογραφικό μουσείο και δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να πάρει μια γεύση από την καθημερινότητα των παλιών Χαλκητών (από το λαβουμάνο με το οποίο πλένονταν στο δωμάτιο και το μπαούλο με τα προικιά της νύφης, μέχρι τους χειρόμυλους για το ψωμί και τα σπάνια κεντητά. Είσοδος: ?3,50. Καθημερινά 11:00-15:00 και 18:00-20:00.
- Ώρα για γλέντι στις 06 Αυγούστου, στη
γιορτή του Σωτήρος, οπότε οι ντόπιοι στήνουν ένα τεράστιο... χαμό και εκσφενδονίζουν ο ένας στον άλλο ντομάτες, αλεύρια, αυγά και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς! Το πρώτο 15ήμερο του Σεπτεμβρίου γίνεται το
Διεθνές Φεστιβάλ Χάλκης, στο πλαίσιο του χαρακτηρισμού του νησιού ως «Νησί Ειρήνης & Φιλίας».
- Και αν ανοίξει η όρεξη, αναζητήστε τα χαλκίτικα μακαρόνια (με βούτυρο και κρεμμύδι) ή το ντόπιο μέλι.