Quantcast
Channel: nostos-music.blogspot
Viewing all 57945 articles
Browse latest View live

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

$
0
0

1961, Singer Jackie Wilson was left with a stomach wound after Juanita Jones a female fan went to his New York apartment demanding to see him. Jones' gun went off as he tried to disarm her. 
1962, Ray Charles recorded 'I Can't Stop Loving You' at United Studios in Hollywood, California. The tune would go on to top both the US and UK charts and would be included on the LP 'Modern Sounds In Country / Western Music', which would lead the Billboard album chart for 14 weeks. 
1962, 
1964, The Beatles scored their first US No.1 album with 'Meet The Beatles!' The album stayed at No.1 for eleven weeks.
1965, American singer and pianist Nat King Cole died of lung cancer. First hit was the 1943 'Straighten Up and Fly Right', had the 1955 US No.2 single 'A Blossom Fell' and 1957 UK No.2 single 'When I Fall In Love' plus over 20 other US & UK Top 40 singles. Father of singer Natalie Cole. In 1956 he became the first black American to host a television variety show. 
1968, US blues harmonica player Little Walter died from injuries incurred in a fight while taking a break from a performance at a nightclub in Chicago. Joining Muddy Waters' band in 1948, he was the first harmonica player to amplify his harp giving it a distorted echoing sound. 
1968, John and Cynthia Lennon, along with George and Patti Harrison, flew to India to study meditation with Maharishi Mahesh Yogi. Paul and Ringo joined them a few days later, but Starr would become bored and leave on March 1st, comparing the experience to be like a 'Butlins holiday camp.' Much of the Beatles''White Album' was written during their stay.
1969, Singer Vickie Jones was arrested on fraud charges for impersonating Aretha Franklin in concert at Fort Myers, Florida. No-one in the audience had asked for their money back.
1969, Sly and the Family Stone started a four week run at No.1 on the US singles chart with 'Everyday People', their first No.1. 
1975, Linda Ronstadt went to No.1 on the US singles chart with 'You're No Good', the singers only solo chart topper out of 12 other top 40 hits. Also today Ronstadt went to No.1 on the US album chart with 'Heart Like A Wheel.' 

1977, Glen Matlock was fired as bass player from The Sex Pistols, being replaced by Sid Vicious. Matlock rejoined in the 90's when the Pistol's reformed.
1979, At the 21st Grammy Awards, the 'Saturday Night Fever' soundtrack won Album of the Year and The Bee Gees were named Best Pop Group and Best Arrangement for Voices for 'Staying Alive'. Billy Joel's 'Just the Way You Are' won Record and Song of the Year. Donna Summer's 'Last Dance' won two Grammys: Best Female R&B Vocal and Best R&B Song. More on The Bee Gees
1981, American guitarist Mike Bloomfield was found dead in his car in San Francisco from an accidental heroin overdose. He was a member of the Paul Butterfield band and Electric Flag and had played on Bob Dylan's album 'Highway 61 Revisited'. In 2003 he was ranked at number 22 on Rolling Stone's 100 Greatest Guitarists of All Time.
1986, Whitney Houston started a two week run at No.1 on the US singles chart with 'How Will I Know', which was also a No.5 in the UK. More on Whitney Houston 
1988, After singer Jo Elliot had referred to El Paso as 'the place with all those greasy Mexicans', Def Leppard were forced to cancel a concert in El Paso, after they received threats that the gig would be disrupted.
1991, Kelly Emberg the ex-girlfriend of Rod Stewart filed a $25 million (£14.7 million) palimony suit in Los Angeles. The couple lived together from 1985 to 1990. Rod Stewart later said: "Instead of getting married again, I'm going to find a woman I don't like and just give her a house."
1994, A federal court jury ruled Michael Jackson did not steal the idea for his hit song 'Dangerous' from a Denver woman who had sent him a demo tape. 
1996, It was reported that Take That were the UK's biggest single selling artists with sales over 3.9.million.
1997, U2 went to No.1 on the UK singles chart with 'Discotheque', the bands third UK No.1 single. The entire track was leaked onto the internet in December 1996, forcing U2 to move the release date.
2000, Sting pulled-out of a concert in Vienna in protest at the inclusion of Jorg Haider's far right freedom party in Austria's new government. Lou Reed had also cancelled shows in the country.
2002, Kerrang! Magazine overtook the New Musical Express for the first time to become the best selling UK weekly music publication. It claimed new bands such as Limp Bizkit and Linkin Park had given them a new teenage audience.
2004, Sam and Mark went to No.1 on the UK singles chart with their version of The Beatles song 'With A Little Help From My Friends.' Sam and Mark were the second and third placed entrants from the 2003 "Pop Idol" TV show. The Beatles song had also been a hit for Joe Cocker and Wet Wet Wet. 
2006, Winners at this year's Brit Awards included, James Blunt who won British male solo artist, British female solo artist went to KT Tunstall. Coldplay won Best British album for X&Y and Best British single for 'Speed of Sound.' Kaiser Chiefs won Best British group and Best British Live Act, British urban act went to Lemar, British breakthrough act was Arctic Monkeys, International breakthrough act was won by Jack Johnson. International male solo artist was Kanye West with Madonna winning International female solo artist. Green Day won International group and Best International album with American Idiot and Outstanding contribution to music went to Paul Weller.
2008, A flat once rented by The Beatles in London went up for sale for £1.75m. The band shared the three-bedroom top floor property in Green Street, Mayfair in the autumn of 1963. A publicity photo of the Fab Four peering over a banister, used as the cover for the December 1963 edition of The Beatles Book, was taken at the top of the property's communal stairwell. 
2009, Lily Allen went to No.1 on the UK album chart with 'It's Not Me, It's You' the singers second album. 
February 15th: Born on this day
1941, Born on this day, Brian Holland, Holland/Dozier/Holland, producer and songwriter who wrote many hits for Motown artists such as the Supremes, Marvin Gaye, Four Tops, Martha Reeves & The Vandellas, Freda Payne and Chairmen Of The Board. 
1942, Born on this day, Glyn Johns, UK producer, who worked with Eric Clapton, The Rolling Stones, The Who, Beatles, ('Let It Be' sessions), Joan Armatrading, Midnight Oil, The Eagles, The Faces and Led Zeppelin. 
1944, Born on this day, Denny Zager, singer with Zager and Evans who had the 1969 US & UK No.1 single 'In The Year 2525'.


1944, Born on this day, Mick Avory, drummer with The Kinks who had the 1964 UK No.1 & US No.7 'You Really Got Me', and the 1967 UK No.2 single 'Waterloo Sunset' plus 19 other UK Top 40 singles. More on The Kinks
1945, Born on this day, John Helliwell, saxophonist with Supertramp, who had the 1979 UK No.7 & US No.6 single 'The Logical Song'. 
1952, Born on this day, Melissa Manchester, US singer, songwriter who had the 1975 US No.6 single 'Midnight Blue'. 
1959, Born on this day, Ali Campbell, singer with UB40, who had the 1983 UK No.1 & 1988 US No.1 single 'Red Red Wine' and over 30 other top 40 hits. Had the solo 1995 UK No.5 single 'That Look In Your Eye'. 
1960, Born on this day, Mikey Craig, bassist with Culture Club, who had the 1983 UK No.1 and 1984 US No.12 single 'Karma Chameleon' plus 7 other UK Top 10 singles'. 
1974, Born on this day, Stuart Richardson, bassist, with Lostprophets, who had the 2004 UK No.8 single 'Last Train Home', and the 2006 UK No.1 album 'Liberation Transmission'. 
1974, Born on this day, Tomi Petteri Putaansuu, Mr. Lordi, lead vocalist Lordi. Became Finland's first ever Eurovision Song Contest winners after their song 'Hard Rock Hallelujah' won the contest held in Athens in 2006.
1976, Born on this day, Brandon Boyd, from Incubus, who had the 2001 US No.9 & UK No.40 single, 'Drive', and the 2004 US No.2 and UK No.6 album ‘A Crow Left of the Murder’’, and the 2006 US No.1 album ‘Light Grenades’.
1976, Born on this day, Ronnie Vannucci Jr, drummer, with The Killers, who had the 2005 UK No.1 with their debut album 'Hot Fuss'.
1981, Born on this day, Olivia Theresa Longott, US R&B singer, and member of G-Unit, who had the 2005 US No.1 & UK No.4 single 'Candy Shop' with 50 Cent.

EVENTS OF THIS DAY IN THE PAST

$
0
0

[edit]

Births[edit]

Deaths[edit]

Article 8

$
0
0
Γενέθλια για το YouTube - Έγινε δέκα ετών
Τα δέκα του χρόνια γιορτάζει απο χθες, Σάββατο, το YouTube, που έμελλε να εισβάλει στη ζωή όλων είτε με διασκεδαστικά θέματα, είτε με πλάνα από την επικαιρότητα, είτε με χιουμοριστικά και σατιρικά βίντεο.
Ήταν 14 Φεβρουαρίου του 2005 όταν αγοράστηκαν τα δικαιώματα από τους ιδρυτές της πλατφόρμας και έκτοτε χιλιάδες είναι οι χρήστες που αναρτούν κάθε λεπτό βίντεο με μοναδικές στιγμές.
Ανάμεσα στα εκατομμύρια τραγούδια, τις φάρσες και τα ενημερωτικά πλάνα, το YouTube αναδείχθηκε σε νικητή και πρωταγωνιστεί καθημερινά στις ζωές των περισσοτέρων.

Article 7

$
0
0

Χρυσή Άρκτος στον Τζαφάρ Παναχί, για την ταινία «Taxi»


Η ανιψιά του Τζαφάρ Παναχί με τη Χρυσή Άρκτο και ο Ντάρεν Αρονόφσκι.


Η κριτική επιτροπή του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, με πρόεδρο τον Ντάρεν Αρονόφσκι, δικαίωσε τον τίτλο του «πολιτικού» Φεστιβάλ χαρίζοντας τη Χρυσή Άρκτο στον «απόντα» Τζαφάρ Παναχί για την ταινία του με τίτλο «Taxi».

«Ο Τζαφάρ Παναχί περιορισμένος (του έχει απαγορευθεί η έξοδος από το Ιράν αλλά και η άσκηση του επαγγέλματός του) δημιούργησε ένα ερωτικό γράμμα προς το σινεμά γιατί αντί να βγάλει οργή και αγανάκτηση για όλα αυτά που του συμβαίνουν, έβγαλε μόνο αγάπη», δήλωσε ο Αρονόφσκι παραδίδοντας τη Χρυσή Άρκτο στην οικογένεια του Ιρανού σκηνοθέτη. Σε μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της τελετής, η μικρή ανιψιά του Παναχί παραλαμβάνοντας την Άρκτο έβαλε τα κλάματα λέγοντας: «είμαι πολύ συγκινημένη, συγγνώμη, δεν μπορώ να μιλήσω». 
Η ταινία είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο τίτλος. Ένα ταξί κάνει διαδρομές στους γεμάτους ζωντάνια δρόμους της Τεχεράνης. Όσο το ταξί κινείται ασταμάτητα, στο ταμπλό είναι κολλημένη μια κάμερα, ακίνητη, που τραβά τους επιβάτες του πίσω καθίσματος. Τα υπόλοιπα πλάνα συμπληρώνονται από τα κινητά και τις φωτογραφικές μηχανές των πελατών. Οι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο ταξί μιλούν στον οδηγό (Τζαφάρ Παναχί) για όσα τους απασχολούν, μ’ ένα κοινό νήμα: το καταχρηστικό έγκλημα σε μια κοινωνία που δεν επιτρέπει μια έντιμη ζωή.
Η μικρή ανιψιά του Παναχί παραλαμβάνοντας την Άρκτο έβαλε τα κλάματα λέγοντας: «είμαι πολύ συγκινημένη, συγγνώμη, δεν μπορώ να μιλήσω».
Η μικρή ανιψιά του Παναχί ερμηνεύει τον ρόλο ενός κοριτσιού που προσπαθεί να γυρίσει για το σχολείο μια ταινία σύμφωνη με τις επιταγές του ισλαμικού νόμου και συγχύζεται όταν στο πλάνο της καταγράφεται ένα κλεφτρόνι επί το έργο, κάνοντας έτσι την ταινία «ακατάλληλη για διανομή».
Την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας μοιράστηκαν ο Ρουμάνος Ράντου Τζούντε για την ταινία «Aferim!»  και η Πολωνή Μαλγκόσκα Zουμόφσκα για το «Body». Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής απονεμήθηκε στην ταινία «The Club» του Χιλιανού σκηνοθέτη Πάμπλο Λαράιν.

Σαρλότ Ράμπλινγκ
Ερμηνείες

Η Σαρλότ Ράμπλινγκ, για την ερμηνεία της στην ταινία «45 Years» του Άντριου Χέιγκ απέσπασε την Αργυρή Άρκτο. Η ηθοποιός, στον σύντομο λόγο της, θυμήθηκε τον πατέρα της που βραβεύτηκε με μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936, και η ίδια φέτος επέστρεψε στο Βερολίνο για να βραβευτεί. «Ο φίλος μου ο Άλμπερτ Φίνεϊ είχε κερδίσει ένα από αυτά, το 1985. Εμένα, μου πήρε 30 χρόνια» δήλωσε ο Τομ Κόρτνεϊ, παραλαμβάνοντας τον βραβείο για την ερμηνεία του, επίσης, στην ταινία «45 Years» του Άντριου Χέιγκ.
Τα βραβεία
Χρυσή Άρκτος
«Taxi» του Τζαφάρ Παναχί (Ιράν)

Αργυρή Άρκτος 
«Ixcanul Volcano» (Ixcanul) του Γάιρο Μπουσταμάντε (Γουατεμάλα / Γαλλία)

Αργυρή Άρκτος - Βραβείο της Επιτροπής
«The Club» του Πάμπλο Λαράιν (Χιλή)

Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Σκηνοθεσίας
«Aferim!» του Ράντου Τζούντε (Ρουμανία / Βουλγαρία / Τσεχία)
«Body» της Μαλγκόσκα Zουμόφσκα (Πολωνία)

Καλύτερη Ηθοποιός
Σαρλότ Ράμπλινγκ, για την ερμηνεία της στην ταινία «45 Years» του Άντριου Χέιγκ (Μ. Βρετανία)

Καλύτερος Ηθοποιός
Τομ Κόρτνεϊ, για την ερμηνεία του στην ταινία «45 Years» του Άντριου Χέιγκ (Μ. Βρετανία)

Βραβείο Σεναρίου
Πατρίτσιο Γκούζμαν για το «The Pearl Button» (Γαλλία/Χιλή / Ισπανία)

Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος - Διεύθυνση Φωτογραφίας
«Under Electric Clouds» του Αλεξέι Γκερμάν του νεότερου (Ρωσία/ Ουκρανία/ Πολωνία)

Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος - Διεύθυνση Φωτογραφίας
«Victoria» του Σεμπάστιαν Σκίπερ (Γερμανία)

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη (Panorama)
«600 Miles» του Γκαμπριέλ Ριπστάιν

Χρυσή Άρκτος Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας
«Hosanna» του Να Γιουνγκ-κιλ

Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας
«Planet Sigma» της Μομόκο Σέτο

Βραβείο Audi Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας
«Bad at Dancing» της Τζοάνα Αρνοβ

Article 6

$
0
0

ο Ελληνας παπάς που έφτιαξε αεροπορική εταιρεία και θα συνδέει απευθείας την Ελλάδα με ΗΠΑ και Καναδά 

Πάτερ... εν τοις ουρανοίς: Αυτός είναι ο Ελληνας παπάς που έφτιαξε αεροπορική εταιρεία και θα συνδέει απευθείας την Ελλάδα με ΗΠΑ και Καναδά [εικόνες]

-A+A
Είναι Έλληνας ιερέας, κατοικεί μόνιμα στον Καναδά και από τον
 προσεχή Μάιο τα... αεροπλάνα του θα συνδέουν απευθείας
 την Ελλάδα με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.  Και η 
πανέμορφη κόρη του είχε εμφανιστεί σε ελληνικό τάλεντ σόου...
Ο λόγος για τον πατέρα Νικόλαο Αλεξανδρή, ο οποίος τόλμησε το ακατόρθωτο: 
να ιδρύσει δική του αεροπορική εταιρεία, με σκοπό να βοηθήσει τους ομογενείς 
της Αμερικής να ταξιδεύουν προς και από την Ελλάδα απευθείας.
Και τα κατάφερε. Σε συνεργασία με γνωστούς επιχειρηματίες, δημιούργησε την 
υπερατλαντική αεροπορική εταιρεία SkyGreece Airlines, η οποία μόλις πρόσφατα πήρε
 άδεια για να εκτελεί τακτικές διεθνείς πτήσεις μεταξύ των κρατών-μελών
 της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Αμερικής.
«Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και το Βoeing 767-300 ER, βαμμένο με τα ελληνικά 
χρώματα, ζεσταίνει τις μηχανές του, προκειμένου να απογειωθεί από ελληνικό έδαφος 
στα μέσα Μαΐου», δήλωσε στη Real News ο πατήρ Νικόλαος Αλεξανδρής, συνιδρυτής 
και διευθύνων σύμβουλος της SkyGreece Airlines A.E., που βλέπει τις προσπάθειες
 πέντε ετών να δικαιώνονται.
Σχετικά με την άδεια που έλαβε από την Καναδική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, 
τόνισε: «Μετά την Ολυμπιακή Αεροπορία, η SkyGreece Airlines αποτελεί την πρώτη
 αεροπορική εταιρεία στην ιστορία της Ελλάδος που αποκτά άδεια από την Καναδική
 Πολιτική Αεροπορία».
Ο Μάιος θα αποτελέσει μήνα-ορόσημο για την αεροπορική εταιρεία, αφού τότε θα
 ανοίξει και η αεροπορική σύνδεση της Βόρειας Ελλάδας με τον Καναδά. Θα γίνει δε
 η πρώτη υπερατλαντική πτήση από Θεσσαλονίκη με προορισμό το Τορόντο, με το
 αεροσκάφος να κάνει μία στάση 45 λεπτών στη Βουδαπέστη.
«Το 60% των Ελλήνων που ζουν στο Τορόντο του Καναδά είναι Μακεδόνες, γι’ αυτό
 και περιμένουν με αγωνία να ανοίξει η αεροπορική αυτή σύνδεση», λέει ο
 Ν. Αλεξανδρής. Οσον αφορά το πρόγραμμα των υπόλοιπων πτήσεων, η εταιρεία
 σχεδιάζει 4 απευθείας πτήσεις από Αθήνα προς Νέα Υόρκη, όλο τον χρόνο.
Στον σχεδιασμό της περιλαμβάνεται επίσης η αεροπορική γραμμή Αθήνα-
Ζάγκρεμπ-Τορόντο και αντίστροφα. Κριτήριο για να αποκτήσει η SkyGreece σύνδεση
 με την κροατική πρωτεύουσα αποτέλεσε η επιθυμία που έχουν κάτοικοι του
 Καναδά να μπορούν να ταξιδεύουν στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, το οποίο
 τελευταία εξελίσσεται σε ισχυρό home port για την κρουαζιέρα. Στο πλαίσιο αυτό,
 η αεροπορική εταιρεία έχει ήδη λάβει την έγκριση του υπουργείου Τουρισμού 
της Κροατίας.
Τα αεροσκάφη
Ο «Ταξιάρχης» είναι το πρώτο αεροσκάφος της εταιρείας, που έχει βαφτεί με τα
 χρώματα της ελληνικής σημαίας, ενώ έχει ήδη παραγγείλει και αναμένει να παραλάβει
 δύο ακόμη αεροσκάφη, τα οποία θα ονομαστούν το μεν δεύτερο «Αγιος Δημήτριος» 
προς τιμήν της Μακεδονίας και το τρίτο «Αξιον Εστί». Το ελληνικό στοιχείο θα 
κυριαρχεί παντού. Εκτός από την εξωτερική εμφάνιση των αεροσκαφών, το πλήρωμα
 θα σερβίρει μενού από την ελληνική κουζίνα, ενώ κατά τη διάρκεια των πτήσεων
 θα ακούγεται εκκλησιαστική μουσική.
«Οι Ελληνες ομογενείς έχουν έντονα αναπτυγμένο το θρησκευτικό αίσθημα, επειδή 
η θρησκεία αποτελεί για αυτούς συνδετικό κρίκο με τις ρίζες τους», τόνισε 
ο Ν. Αλεξανδρής.
Η SkyGreece Airlines A.E. είναι η μοναδική ελληνική υπερατλαντική αεροπορική
 εταιρεία. «Ιδρύθηκε από ένα πείσμα του απόδημου ελληνισμού», υποστηρίζουν
 ο Ν. Αλεξανδρής, ο Κεν Σταθάκης, ισχυρός επιχειρηματίας της ελληνικής ομογένειας
 και βασικός μέτοχος στην αεροπορική εταιρεία, καθώς και οι άλλοι δύο βασικοί μέτοχοι 
της εταιρείας Βασίλης Αλεφαντής και Παναγιώτης Χειλάκος, που παράλληλα είναι
 και ιδιοκτήτες γραφείων του τουριστικού οργανισμού Hi Tours.
Η ιδέα για τη SkyGreece γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009, όταν η Ολυμπιακή
 Αεροπορία εκτελούσε την τελευταία πτήση Αθήνα-Τορόντο. Οι Ελληνες του Καναδά 
έβαλαν τότε στοίχημα να δημιουργήσουν έναν νέο εθνικό αερομεταφορέα, με 
πρωταρχικό στόχο να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο της ομογένειας με την
 πατρίδα, που θα πραγματοποιεί απευθείας πτήσεις και σε χαμηλούς ναύλους. Ολοι
 μαζί ένωσαν τις δυνάμεις τους, ώστε σήμερα να βρίσκονται ένα βήμα προτού
 δουν την επιθυμία τους να γίνεται πραγματικότητα.
Η εταιρεία
Με έδρα της το Μαρκόπουλο Αττικής και γραφεία στο Μόντρεαλ, στο Τορόντο και 
τη Νέα Υόρκη, η SkyGreece έχει ήδη δημιουργήσει 100 θέσεις εργασίας, οι οποίες 
θα αυξηθούν στις 400 με προσωπικό που θα στελεχωθεί αποκλειστικά από Ελληνες.
 Ιδρύθηκε το 2012 και από το καλοκαίρι του 2014 εκτελεί δρομολόγια για λογαριασμό
 των Ηνωμένων Εθνών. Στόχος της εταιρείας είναι να δημιουργήσει απευθείας
 πτήσεις από Ελλάδα προς Νέα Υόρκη, Τορόντο και Μόντρεαλ, εξυπηρετώντας κατά 
προτεραιότητα τους Ελληνες της διασποράς.
Επόμενος στόχος είναι η αεροπορική σύνδεση της Ελλάδας με το Σικάγο και τη Νότια 
Αφρική. Στα σχέδια είναι και η δημιουργία ολοκληρωμένων πακέτων διακοπών που
 θα περιλαμβάνουν ξενοδοχεία, εστιατόρια και κρουαζιέρες και θα διατίθενται μέσω
 των δύο θυγατρικών, της SkyGreece Holidays USA και της SkyGreece Holidays
 Canada. Συνολικά, σχεδιάζει να έχει τέσσερις απευθείας πτήσεις την εβδομάδα 
Αθήνα-Νέα Υόρκη, μία Μόντρεαλ-Αθήνα, μία Τορόντο-Αθήνα, μία Τορόντο-Ζάγκρεμπ
-Αθήνα και μία Τορόντο-Βουδαπέστη-Θεσσαλονίκη.
Ποιος είναι ο π. Νικόλαος Αλεξανδρής
Ο πατήρ Νικόλαος Αλεξανδρής γεννήθηκε στους Μολάους της Λακωνίας πριν από 53 
χρόνια. Σπούδασε στην Ιερατική Σχολή και στο Ωδείο Αθηνών και στη συνέχεια έφυγε
 για τον Καναδά. Τα πρώτα εννέα χρόνια ιερουργούσε σε ναό της Οτάβα στον Καναδά
 και στη συνέχεια στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Τορόντο, που αποτελεί 
τη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του Καναδά.
Πολυπράγμων ως χαρακτήρας, απέκτησε πτυχίο στον Χειρισμό Αεροπλάνων, στη
 Διοίκηση της Αεροπορίας και την Ευρωπαϊκή Αεροπορική Νομοθεσία, ενώ έχει
ολοκληρώσει επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στους τομείς της Ψυχολογίας και της
 Κοινωνιολογίας. Η θέση του κληρικού σε ορθόδοξη εκκλησία του εξωτερικού ήταν 
κομβική για τον ίδιο, αφού κάθε φορά που Ελληνες πολιτικοί επισκέπτονταν τον
 Καναδά, ο ίδιος μαζί με τον πρέσβη στη χώρα αναλάμβαναν τη φιλοξενία τους. 
Είναι παππούς και πατέρας ενός γιου και μίας κόρης, η οποία μάλιστα έχει διακριθεί 
στη χώρα μας στο τραγούδι.
Η κόρη του
Κόρη του είναι η Ελένη Αλεξανδρή, η οποία κληρονόμησε από τον πατέρα της την αγάπη
 για τη μουσική. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στο τάλεντ σόου
 X-Factor, στο οποίο και διακρίθηκε (έφτασε στο στάδιο πριν από τον τελικό). Η 30χρονη 
Ελένη έφυγε από τον Καναδά και με την ευχή του πατέρα της προσπαθεί να καθιερωθεί 
στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Η Ελένη γεννήθηκε στην Οτάβα του Καναδά στις 25 Σεπτεμβρίου 1984, όπου έζησε 
μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Σε ηλικία 6 ετών, η Ελένη άρχισε μαθήματα πιάνου και 
σε ηλικία 11 ετών τα μαθήματα τρομπέτας. Από μικρή ηλικία συμμετείχε στη Χορωδία
 της Κοινότητας του Αγ. Νικολάου Τορόντο, ενώ τα τελευταία 10 χρόνια σπούδαζε 
πιάνο και φωνητική στο Royal Conservatory of Music. Η Ελένη είναι, επίσης, απόφοιτη
 της Δραματικής Σχολής του York University. Παράλληλα με τις σπουδές της, 
πραγματοποιούσε εμφανίσεις σε νυχτερινά μαγαζιά του Τορόντο από τα 17 της χρόνια.

Article 5

$
0
0

Don McLean to reveal meaning of American Pie lyrics

Don McLeanAmerican Pie reached number one in the US in 1972


Don McLean will reveal the meaning of the lyrics to his hit song American Pie when the original manuscript goes under the hammer in New York in April.
McLean has previously acknowledged that the beginning of the song is about the death of Buddy Holly, but has remained elusive about the rest of the track.
"The writing and the lyrics will divulge everything there is to divulge," he told Reuters.
The 16-page manuscript could fetch up to $1.5m (£919,000) at auction.
The 1971 song, which is McLean's best-known work, was named a Song of the Century by the Recording Industry Association of America in 2001.
The six verses are understood to reflect the social upheavals of the 1960s and '70s.
'Remarkable insight'
"I wanted to capture, probably before it was ever formulated, a rock and roll American dream," McLean, 69, told Reuters. 
McLean's famous chorus features memorable lines like: "Bye-bye, Miss American Pie/Drove my Chevy to the levee, but the levee was dry."
Elsewhere, his wide-reaching rhymes talk of how "the jester sang for the king and queen/In a coat he borrowed from James Dean" and "while Lennon read a book on Marx/The quartet practiced in the park".
McLean said he decided to sell the manuscript, which includes multiple drafts with handwritten notes and deletions, on a whim.
Francis Wahlgren of auction house Christie's said: "The fact that the drafts, the working process of it, are all being offered as this lot makes it a remarkable insight into the mind of Don McLean and into this incredible song that has touched so many people.
"There is something about this song that captures the era of that period and there is a kind of innocence to it, a loss of innocence in America."
Bob Dylan's lyrics for Like A Rolling Stone set the auction record for a handwritten manuscript, when they sold for $2m (£1.2m) last year.
US singer-songwriter McLean has amassed more than 40 gold and platinum records worldwide during his career.

ΑΜΕRICAN PIE

Article 3

$
0
0

Πιερ Μπασλέ
1944 – 2005

Πιερ Μπασλέ


Δημοφιλής γάλλος τραγουδοποιός. Γεννήθηκε στις 25 Μαΐου 1944 στην πόλη Ρουμπέ της Βόρειας Γαλλίας. Έγινε γνωστός έξω από τα σύνορα της χώρας του για τη μουσική των ταινιών του Ζιστ Ζεκέν «Εμμανουέλλα» (1974) και «Ιστορία της Ο» (1975), δύο ταινίες ανθολογίας του ερωτικού κινηματογράφου.
Ο Πιερ Μπασλέ (Pierre Bachelet) ξεκίνησε ως κινηματογραφιστής τη δεκαετία του 1960. Μετά τις σπουδές του έφυγε για τη Βραζιλία, όπου γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για τη χώρα της σάμπας. Επιστρέφοντας στο Παρίσι ασχολήθηκε με τη διαφήμιση και γνώρισε δύο μέλλοντες σκηνοθέτες τον Ζαν Ζακ Ανό και τον Πατρίς Λεκόντ, με τους οποίους συνεργάστηκε αργότερα. Στη συνέχεια δούλεψε ως ηχολήπτης σε δημοφιλή προγράμματα της γαλλικής τηλεόρασης.
Η δουλειά του στη μικρή οθόνη αποτέλεσε το εφαλτήριο για την είσοδό του στο χώρο της μουσικής. Άρχισε να γράφει δειλά - δειλά μουσική για ντοκιμαντέρ και διαφημιστικά, με την προτροπή φίλων του και η επιτυχία δεν άργησε να έλθει. Ήταν το 1974 όταν σκηνοθέτης Ζιστ Ζεκέν του ανέθεσε να γράψει τη μουσική για το σοφτ-πορνό «Εμμανουέλλα». Το σάουντρακ πούλησε 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα και το ομώνυμο τραγούδι 4.000.000.
Τον ίδιο χρόνο αποφάσισε να περάσει σε πρώτο πλάνο και να ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια του. Πρώτη του επιτυχία η σύνθεσή «L’ Αtlantique». To 1979 κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ «Elle est d’ ailleurs» και το ομώνυμο τραγούδι πουλά 1,5 εκατομμύριο δίσκους. Ακολουθεί μια ακόμη μεγάλη επιτυχία, το τραγούδι «Les Corons», ένας ύμνος για τη Βόρεια Γαλλία των ανθρακωρυχείων, περιοχή που ο καλλιτέχνης γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Ντροπαλός εκ φύσεως και εσωστρεφής ως χαρακτήρας, ο Μπασλέ προτιμούσε τα μεγάλα ταξίδια, παρά τα τεκταινόμενα στη γαλλική σόου-μπιζ. Ζούσε μια μάλλον μετρημένη ζωή με τη γυναίκα και τον γιο του, απορώντας πολλές φορές και ο ίδιος με την επιτυχία του.
Κύκνειο άσμα της καριέρας του είναι το άλμπουμ «Tu ne nous quittes pas», ένα αφιέρωμα στον μεγάλο βέλγο ομότεχνό του Ζακ Μπρελ, που κυκλοφόρησε το 2003. Ο Πιερ Μπασλέ έφυγε από τη ζωή στις 15 Φεβρουαρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια ασθένεια που τον κράτησε καθηλωμένο στο σπίτι του στα περίχωρα του Παρισιού



TONY BENNETT-LADY GAGA

$
0
0



years apart, the two performers showcase more than just their 'Cheek to Cheek' standards in Las Vegas before hitting Los Angeles and New York City 

"A lot of people say I sing old songs, but I like 'em better than the new ones," Tony Bennett candidly told the audience at The Chelsea after reprising his signature track, "I Left My Heart in San Francisco"— during which Lady Gaga was offstage, finishing another intricate wardrobe change and/or stepping aside so the seasoned standards singer (sixty years her senior) could treat ticketholders to another solo. However, it seems that the pop singer is currently in strong agreement with her touring partner, as she humbly took on his classics with a restrained, flirtatious spin throughout their Cheek to Cheek concert, all for the sake of complementing — and never overpowering — the legend she's recently befriended.
During their Cheek to Cheek numbers like "Anything Goes,""Firefly" and "I Won't Dance," and the 2011 Duets II track that started it all, "The Lady is a Tramp," Bennett and Gaga — a pairing she referred to as "Tony Gaga"— shared laughs, traded kisses and danced hand in hand, a genuine candor showcased in their PBS special this past October. "There's nowhere I like to be better than cheek to cheek with Tony Bennett," she smiled at one point. "Don't be jealous, ladies — or gentlemen!" Bennett later quipped back, "Lady Gaga and I just did an album together — you better buy it because she really needs the money!"
Their generous set, generally celebrating Bennett and his lasting musical influence, also included welcomed solo sections, during which each remained on one side of the stage with their own band (piano, drums, guitar and double bass). Vocally, Bennett hasn't missed a beat, effortlessly holding out songs' closing notes for new and elaborate peaks of familiar tracks like "They All Laughed,""Sing, You Sinners" and "The Best Is Yet to Come," among many, many others. He spontaneously cracked a joke about front-row attendees who arrived late, and before singing "Smile," he said he received a note during its chart reign that read, "'Tony, thank you for resurrecting my song,' and the letter was signed, Charlie Chaplin."

Gaga, free of a pop show's heavy production — visually and musically, as she said, "It's a wonderful break for me to play with real musicians"— shined bright when theatrically relishing in the quiet moments of songs like "Lush Life,""Bewitched, Bothered and Bewildered" and "Ev'ry Time We Say Goodbye" (the latter dedicated to her "mother, father, and my darling Taylor [Kinney]" in the audience), or personably cha-cha dancing across the stage during "Bang Bang (My Baby Shot Me Down)," switching "my baby" to "that asshole" at one point and even flicking off the song's said man, to much applause. She remained authentically reverent throughout the set, well aware of her spot in Bennett's long-standing legacy and never aiming to seize the spotlight (except with seven shimmering outfits of feathers, ruffles and tassels). Often, she shared comments of disbelief: "Do you know that this man is the oldest living legend in the world? But he's the youngest guy I know."
Before the show's confetti-filled closing, Gaga noted a thought she has when alone in her hotel room. "I dream of Tony Bennett and how he's opened my mind with his wisdom, decades of music," she said. "Life is all about how you keep going, right? With your passion. … It will keep you happy forever." The sentiment was not only fitting for an audience contemplating the year ahead, but also for a pair who, very visibly and harmoniously, seem to find the happiness they seek, when they're out together dancing, cheek to cheek.
Set list:
Anything Goes
Cheek to Cheek
They All Laughed
The Good Life
The Lady's In Love With You
Nature Boy
How Do You Keep the Music Playing
Sing, You Sinners
Bang Bang (My Baby Shot Me Down)
Bewitched, Bothered and Bewildered
Firefly
Smile
When You're Smiling
Steppin' Out With My Baby
I Won't Dance
For Once in My Life
The Best Is Yet to Come
I Can't Give You Anything But Love
Lush Life
Sophisticated Lady
Watch What Happens
Let's Face the Music and Dance
Ev'ry Time We Say Goodbye
I Left My Heart in San Francisco
Who Cares (So Long As You Care for Me)
But Beautiful
The Lady Is a Tramp
It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing)

Article 1

$
0
0

How Tom Leykis blew up the Internet


VENICE BEACH, Calif. - Tom Leykis blows up the Internet Monday through Friday, in his new guise as a profitable podcaster.
While the former Los Angeles radio host boasts that he made a bigger profit in 2014 than the two largest traditional radio concerns, iHeartRadio and Cumulus, the fact is both radio giants lost money, while Leykis eeked out a tiny profit--$2500 on revenues of $527,000.
"But it's a start," he contents. "The business is self sufficient. I have four employees. Last year we went up 65% in audience. It's possible that this year I will get a nice paycheck."
Leykis and I discussed his move from traditional radio, where he served for over 25 years, including stints on KFI in Los Angeles and syndication, to the self-financed world of podcasting, where he differs from most of the breed by broadcasting live. We also tackled the future of radio (he thinks it's as good as doomed) and how he keeps calls coming in during his talk show during an extended #TalkingTech chat. Click the link directly below to listen.
Leykis began podcasting in 2012, after his former station switched formats. That put him out of a job, so he decided to try the new medium of podcasting.
He has a small studio in Burbank where he goes live every day from 6-9 p.m. ET. Beyond selling advertising time to finance the shows, Leykis also has a subscription service, starting at $11 monthly for access to his archive, and to download past programs.
Unlike most podcasters, who have their wares all over the Internet, if you want to listen to Leykis, you visit his website, http://blowmeuptom.com or Tunein Radio, the site that houses 100,000 live radio stations to 50 million monthly users. He's not on iTunes, the no. 1 home for most podcasters.
On Tunein, where we recorded this interview, he tends to be no. 1 on the site during his three hours on the air, and averages 125,000 to 160,000 listeners per month.
The success of the podcast, a mix of calls, humor and money advice, can be summed up this way, he says: "It's the Netflixation of America," he says. "People want to listen to what they want to, when they want to."

ΕΓΚΑΙΝΙΣΤΗΚΑΝ INFACOMA-ENERGY TECH

$
0
0










ANTΩΝΗΣ ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΟΣ

Την επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων από τη φετινή υλοποίηση των εκθέσεων Infacoma και EnergyTech, ευχήθηκε ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, κ. Αντώνης Γυφτόπουλος, που εγκαινίασε  τις δύο διοργανώσεις.
Το μεγαλύτερο εκθεσιακό "δίδυμο"στον κλάδο των δομικών υλικών και της  ενέργειας, οι εκθέσεις Infacoma και EnergyTech, άνοιξαν τις "πύλες"τους στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης  . 
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της ΔΕΘ-HELEXPO, κ. Τάσος Τζήκας, σημείωσε πως παρόλο που είναι μία δύσκολη περίοδος για τον κλάδο των κατασκευών, εντούτοις η Infacoma διατηρεί τον δυναμισμό της και καλύπτει περισσότερα τετραγωνικά μέτρα φέτος, σε σχέση με την περσινή διοργάνωση. Παράλληλα, επισήμανε πως πάνω από το 25% των εκθεσιακών συμμετοχών στην EnergyTech είναι νέοι εκθέτες.
Ο κ. Ελευθέριος Ταφρόγλου, Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου, τόνισε πως τα εγχώρια προϊόντα αλουμινίου δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν, σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά. Ακόμη, δήλωσε πως η Ελληνική Ένωση Αλουμινίου προσδοκά να διευρύνει τη συνεργασία της με τον εθνικό εκθεσιακό φορέα.  
Στην φετινή Infacoma έχει γίνει πραγματικότητα η μαζική συμμετοχή του κλάδου του αλουμινίου, μέσω της συνεργασίας με την Ελληνική Ένωση Αλουμινίου, που είναι υποστηρικτής της διοργάνωσης.
Χαιρετισμό στα εγκαίνια των δύο εκθέσεων εκ μέρους του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας απηύθυνε ο κ. Κωνσταντίνος Γιουτίκας, Εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, ενώ τον χαιρετισμό του Δημάρχου Θεσσαλονίκης μετέφερε ο κ. Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων.

Στην τελετή των εγκαινίων παρεστησαν  ακόμη οι Βουλευτές Ά Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη και Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης και η βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του Ποταμιού  Χριστίνα Ταχιάου.

Η Infacoma και η EnergyTech τελούν υπό την αιγίδα των Υπουργείων Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Επίσημη Τράπεζα είναι η Εθνική Τράπεζα και Χορηγός η Skyserv.
.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

$
0
0

1957, Disc jockey Pete Murray began hosting BBC television's first Rock 'n' Roll music program The Six-Five Special, named for the time the show began, five minutes after six. The show was given air-time immediately after the abolition of what was called the Toddlers' Truce, which had seen television stop between 6 and 7pm so children could be put to bed. 
1964, The Beatles made their second live appearance on The Ed Sullivan Show, exactly one week after the first. Before an audience of 3,500 at the Deauville Hotel in Miami Beach, Florida, The Beatles performed ‘She Loves You’, ‘This Boy’, ‘All My Loving’, ‘I Saw Her Standing There’, ‘From Me to You’, and ‘I Want to Hold Your Hand’. 
1967, Petula Clark was at No.1 on the UK singles chart with the Charlie Chaplin penned 'This Is My Song', the singers second and last UK No.1. 
1972, Rolling Stones drummer Charlie Watt's wife Shirley was arrested after an incident at Nice Airport for swearing and hitting custom's officials.
1972, Led Zeppelin made their Australian live debut when they kicked off a six-date tour at the Subiaco Oval, Perth. Police battled with over 500 fans who rammed locked gates trying to get into the concert. Over 4,000 fans stood outside the venue without tickets and local residents jammed police phone lines to complain about the noise. Zeppelin In Australia


1974, Bob Dylan started a four week run at No.1 on the US album chart with Planet Waves, his first US No.1. The album was originally set to be titled Ceremonies Of The Horsemen, a reference to the song 'Love Minus Zero / No Limit', from the 1965 album 'Bringing It All Back Home'. When Dylan decided to change the title at the last minute, the release was delayed for two weeks. More on Bob Dylan
1974, During a tour of America the members of Emerson, Lake & Palmer were arrested in Salt Lake City after swimming naked in the hotel pool. They were each fined $75 (£44). 
1974, Winners in the UK music weekly Disc Readers Awards Poll; Top UK group went to Slade, Top musician, Roy Wood, David Bowie won UK and World male singer, Top single with 'Jean Genie' and album with 'Aladdin Sane', Top female singer was Lynsey De Paul and Brightest hope was won by David Essex.
1975, Cher started her own weekly hour of a music and comedy show on CBS-TV. The singer had co-presented The Sonny & Cher Comedy Hour with her former husband. Cher's new show featured a female guest each week.
1982, The Jam were at No.1 on the UK singles chart with 'A Town Called Malice', & 'Precious', their third No.1 spent three weeks at the top of the chart.
1985, Bruce Springsteen went to No.1 on the UK album chart with 'Born In The USA', his first UK No.1 album. The singers seventh studio album, was the best-selling album of 1985 in the United States (and also Springsteen's most successful album ever). The album produced a record-tying string of seven Top 10 singles.More on Bruce Springsteen 

1985, 'Careless Whisper', started a three-week run at No.1 in the US charts, credited to Wham! Featuring George Michael, this was the duos second US No.1. More on George Michael 
1985, 
1991, The Simpsons were at No.1 on the UK singles chart with 'Do The Bartman'. The song was written by Michael Jackson and Bryan Lorenand, The Simpsons became the first cartoon characters to make No.1 since the Archies hit 'Sugar Sugar' in 1969. Jackson was a massive fan of The Simpsons and had called the producers one night offering to write Bart a number one single and do a guest spot on the show. More One Hit Wonders
1999, Robbie Williams won three awards at this year's Brit's. The singer won Best British solo artist, Best Single for 'Angels' and Best Video for 'Millennium.' Manic Street Preachers won Best British Group, Natalie Imbruglia won Best International Female artist and Best Newcomer, Best International Group went to The Corrs.
2002, Thieves broke into George Michael's London home and stole over £100,000 ($170,000) worth of paintings, jewellery and designer clothes and drove off in his £80,000 ($136,000) Aston Martin DB7. They also caused £200,000 ($340,000) worth of damage to his home. More on George Michael 
2003, 50 Cent was at No.1 on the US album chart with his debut album 'Get Rich or Die Tryin', a No.2 hit in the UK.
2004, US singer Doris Troy died. She had been a session singer with Dionne Warwick, sang on Pink Floyd's Dark Side Of The Moon and released an album on The Beatles' Apple label. She had also had a 1964 UK No.37 single with 'Whatcha Gonna Do About It' and a 1963 US No. 10 hit 'Just One Look'.
2005, Kid Rock was arrested for allegedly punching a DJ at a strip club in Nashville, Tennessee. Police were called to the incident but Rock escaped from the club. Shortly after, he was pulled over by an officer who got an autograph but did not do a breath test despite smelling alcohol. (The officer has since been fired). The star was eventually arrested a few hours later, taken to the night court and released on $3,000 (£1,600) bail.
2005, Yusuf Islam, the former Cat Stevens was awarded substantial damages from The Sunday Times and The Sun, after they had printed articles alleging he was involved in terrorism. Both newspapers apologized to the 56 year old musician for the "false and highly defamatory allegations." The papers also paid his legal bills and pledged not to repeat the allegations. The money awarded was given to Tsunami relief projects. 
2009, Chris Brown talked about his recent arrest for the first time. The R&B singer was being investigated by police over claims he attacked a woman. In a statement Chris Brown said "I am seeking the counselling of my pastor, my mother and other loved ones and I am committed, with God's help, to emerging a better person." There had been speculation that his girlfriend Rihanna was the woman in the attack and had been seen with bruises on her face 
February 16th: Born on this day
1932, Born on this day, Otis Blackwell, American songwriter and producer, wrote ‘All Shook Up’, ‘Return To Sender’, ‘Don't Be Cruel’, ‘Great Balls Of Fire’ and ‘Fever.’ Blackwell died from a heart attack on May 6th 2002. 
1935, Born on this day, Sonny Bono, singer who had the 1965 UK & US No.1 single 'I Got You Babe', with Cher. Bono later became a US Congressman. He was killed on 5th January 1997, aged 62, in a skiing accident.

1939, Born on this day, Harold and Herbie Kalin, The Kalin Twins who had the 1958 UK No.1 & US No.5 single 'When.' The brothers were the first twins to score a No.1 record. 
1949, Born on this day, Lynn Paul, singer with The New Seekers who had the 1972 UK No.1 single 'I'd Like To Teach The World To Sing'. 
1956, Born on this day, James Ingram, US singer, who had the 1987 UK No.8 single with Linda Ronstadt, 'Somewhere Out There', and the 1990 US No.1 single 'I Don't Have The Heart'. 
1959, Born on this day, Ice-T, (Tracy Morrow), male rapper who had the 1993 UK No.21 single 'That's How I'm Livin'. 
1961, Born on this day, Andy Taylor, guitarist with Duran Duran who had the 1983 UK No.1 single 'Is There Something I Should Know' plus 25 other UK Top 40 singles including the 1984 US No.1 single 'The Reflex'. Also a member of The Power Station who had the 1985 UK No.14 single 'Some Like It Hot'. 
1962, Born on this day, Tony Kylie, The Blow Monkeys who had the 1987 UK No.5 single 'It Doesn't Have To Be This Way'. 
1965, Born on this day, Dave Lombardo, drummer with American thrash metal band Slayer who released the 1986 album 'Reign in Blood'.

EVENTS OF THIS DAY IN THE PAST

$
0
0

[edit]

Births[edit]

Deaths[edit]

ΠΕΘΑΝΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

$
0
0
Απαρηγόρητος ο Λάκης Λαζόπουλος για την Ριρίκα
Ο καθένας έχει κάποιον στο μυαλό του όταν παίζει, εγώ έχω εκείνη Ανυπομονώ να μου πει κάθε φορά πώς της φάνηκε η εκπομπή, τι της είπαν οι γειτόνισσες, είχε πει ο Λάκης Λαζόπουλος σε παλαιότερη συνέντευξη του, αναφερόμενος στη μητέρα του, η οποία έφυγε τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από αρκετές μέρες στο νοσοκομείο.

Η λατρεία του παρουσιαστή για την μητέρα του, Ριρίκα, ήταν γνωστή, καθώς οι δυο τους είχαν αναπτύξει μια ιδιαίτερα τρυφερή σχέση!

Οι συνεργάτες του Λάκη γνωρίζουν καλά πως μετά το τέλος της εκπομπής ο ηθοποιός το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να τηλεφωνήσει στη μητέρα του και να τη ρωτήσει πώς της φάνηκε η εκπομπή.

Η αδυναμία του παρουσιαστή στην κλασική Ελληνίδα μάνα, την δική του δηλαδή, φαίνονταν και από τα διάφορα σκετσάκια που έκανε, καθώς όπως έχει πει, εκείνη υπήρξε η έμπνευση του για πολλά από αυτά,  ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που έκανε αναφορές στην κυρία Ριρίκα.

Ενδεικτικό αυτής της αγάπης του Λάκη στην μητέρα του είναι το γεγονός ότι η σύζυγος του πρώτου χαρακτήρα στους «Μήτσους», του «Μήτσου οικογενειάρχη», την οποία υποδυόταν η Υρώ Μανέ, είχε το όνομα Ριρίκα.

«Η δικιά μου µοιάζει µε τις µητέρες της γενιάς της. Στοργική, γκρινιάρα, δεμένη με την οικογένεια και τις φίλες της και φανατική τηλεθεάτρια μου», θα πει σε κάποια άλλη συνέντευξη του.

Εκείνη κάθε Τρίτη, δεν κανόνιζε τίποτα… Καθόταν στο σπίτι και παρακολουθούσε περήφανη τον γιο, της, τον Λάκη της. Αυτός ήξερε πως ότι κι αν γίνει είχε το στήριγμα του στην Λάρισα… Εκεί θα τον περίμενε η πιο ζεστή αγκαλιά, η αγκαλιά της περήφανης μητέρας που τον αγαπάει πολύ!

Ο ίδιος είναι απαρηγόρητος, η μητέρα του δεν είναι πια κοντά του… «έφυγε» μετά από πολλά χρόνια που ταλαιπωρούνταν από την υγεία της… Τώρα τον προσέχει από ψηλά.

Article 6

$
0
0

French actor Louis Jourdan, star of 'Gigi' dies aged 93

Louis Jourdan in 1948Jourdan wryly described himself as Hollywood's "French cliche"
The French actor Louis Jourdan, best known for his role in the multi-Oscar winning 1958 musical Gigi, has died in California aged 93.
Born in Marseilles, he began his career acting in French films before being lured to the US.
Often seen in roles that capitalised on his Gallic charm, he described himself as Hollywood's "French cliche". 
His later years saw him play evil villains, including in the 1983 Bond film Octopussy. 
Jourdan died at his home in Los Angeles, his official biographer Olivier Minne said.
"He embodied French elegance and Hollywood offered him the parts to go with that," he told the AFP news agency.
Gigi was one of the biggest films of the 1950s. 
Other key roles included a part in the Alfred Hitchcock's 1947 film The Paradine Case, and with Grace Kelly in The Swan.
His early career in France was interrupted by World War Two. He refused to star in Nazi propaganda films and joined the resistance.
In 2010 he was given France's top award, the Legion D'Honneur.

Article 5

$
0
0

'Gigi' star Louis Jourdan dies at 93


LOS ANGELES — Louis Jourdan, the dashingly handsome Frenchman who starred in Gigi, Can-Can, Three Coins in the Fountain and other American movies, has died. He was 93.
Jourdan's biographer, Olivier Minne, said the actor died Saturday at his home in Beverly Hills, likely of natural causes.
"He was the last French actor from the Hollywood golden era," said Minne, who is working on a book and documentary about Jourdan. "Louis was very proud of his career in America."
Succeeding Charles Boyer as Hollywood's favorite French lover, Jourdan romanced Joan FontaineJennifer JonesGrace Kelly and Shirley MacLaine in films during the late 1940s and throughout the 1950s. He also showed that he could play a villain in Julie (1956), in which he was Doris Day's husband, a psychopathic killer.
Through most of his 15-year career as a leading man, he was subject to the Hollywood habit of typecasting.
"Any actor who comes here with an accent is automatically put in roles as a lover," he complained. "I didn't want to be perpetually cooing in a lady's ear."
When Jourdan was brought to Hollywood by David O. Selznick in 1947, the producer instructed him to "learn good American English the way it is spoken by John Barrymoreand Fredric March." The actor studied hard, but he concluded: "If I had come here as a boy, I could speak unaccented English; at 24, it is impossible."
Jourdan's film career reached a peak in 1957 with the Alan Jay Lerner-Frederick Loewe musical, Gigi, which won nine Academy Awards, including best picture. At first, Jourdan protested that he couldn't sing and wasn't right for the role as the Parisian seeking young Gigi (Leslie Caron) as a mistress.
Lerner and Loewe persisted, and they gave him the title song, which required little vocalizing. Jourdan didn't consider Gigi his best achievement. He said in 1957: "It was a wonderful story for Leslie and Maurice Chevalier, but I played a colorless leading man. You'll note that none of the actors was nominated for Academy Awards."
Louis Gendre was born June 19, 1921, in Marseilles, France; when he became an actor, he changed his name to Pierre Jourdan, then Louis Jourdan. His father owned a seaside hotel in Cannes, where he met artists, actors and directors who encouraged him to study drama in Paris.
His striking good looks helped get him acting jobs, including his first movie, Le Corsairewith Charles Boyer in 1938. During the German occupation of France, he was forced into a labor gang, cutting wood and digging ditches. Assigned to make propaganda films for the Nazis, he escaped and joined the French underground.
After the war, Jourdan resumed his movie career in France, and a talent agent recommended him to Selznick. His first Hollywood movie was The Paradine Case, directed by Alfred Hitchcock and starring Gregory Peck. He never made another film for Selznick, who profited from lending the French actor to other studios.
His roles included an artist in No Minor Vices, a pleasant wastrel in The Happy Time, Jennifer Jones' lover in Madame Bovary, a romantic prince in Three Coins in the Fountain, Grace Kelly's suitor in The Swan and a staid judge in Can-Can.
Between Hollywood movies, Jourdan kept busy in other pursuits. He earned good reviews on Broadway in a 1954 production of Andre Gide's The Immoralist. He and Claude Dauphin costarred as detectives in a 1955 television series, Paris Precinct,which was seen in France and the U.S. He also made feature films in Paris and London.
His later films included The V.I.P.s, A Flea in Her Ear, The Count of Monte Cristo, Swamp Thing, Octopussy, The Return of Swamp Thing and The Year of the Comet. He also appeared in TV series and miniseries. In 1985 he toured in a stage version of Gigi, playing the Chevalier role.
Jourdan remained unsentimental about his movies, claiming in 1985 that he never watched them: "When they're on television, I click them away. Hollywood created an image, and I long ago reconciled myself to it. I was the French cliche."

Article 4

$
0
0

Ιωάννης Παπάφης
1792 – 1886

Ιωάννης Παπάφης


Έλληνας έμπορος της διασποράς και εθνικός ευεργέτης.
Ο Ιωάννης Παπαφής ή Παπάφης, όπως είναι γνωστός στις μέρες μας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1792. Από έφηβος ανέπτυξε εμπορική δραστηριότητα, δίπλα στον πατέρα του στη Σμύρνη (1808) και μετά τον θάνατό του στις επιχειρήσεις του θείου του στην Αλεξάνδρεια (1810). Τον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στη Μελίτη (Μάλτα), όπου απέκτησε μεγάλη περιουσία, ως προμηθευτής του αγγλικού στόλου της Μεσογείου από το 1822.
Ο Παπαφής ενίσχυσε οικονομικά την Επανάσταση του '21 και κατά την καποδιστριακή περίοδο υπήρξε από τους μεγαλομετόχους της πρώτης ελληνικής τράπεζας, της Εθνικής Χρηματιστικής, που ίδρυσε ο ελβετός φιλέλληνας Ιωάννης Εϋνάρδος. Δώρισε μεγάλα ποσά στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο ορφανοτροφείο Χατζηκώστα στην Αθήνα.
Με κληροδότημά του κατέλιπε το ποσό των 100.000 τουρκικών λιρών στην ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης για την κατασκευή ενός ορφανοτροφείου με την επωνυμία «Ο Μελιτεύς», για να θυμίζει τη δεύτερη πατρίδα του Μάλτα. Στο κληροδότημά του στηρίχθηκε η ίδρυση του Εθνικού Παπάφειου Ορφανοτροφείου Αρρένων «Ο Μελιτεύς», που εγκαινιάστηκε το 1903 και λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Ο Ιωάννης Παπαφής πέθανε στη Μάλτα στις 16 Φεβρουαρίου (3 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) του 1886. Ήταν νυμφευμένος με τη Βικτόρια Ακουϊλίνα από την Κορσική, με την οποία δεν απέκτησε παιδιά.
Με την διαθήκη του ζήτησε να γραφτεί στον τάφο του το ακόλουθο επίγραμμα:
Ενταύθα κείται Ιωάννης Νικολάου Παπαφής
γεννηθείς εν Θεσσαλονίκη τω 1792,
ελθών εις Μελίτην τω 1810 και
αποθανών τη 3/16 Φεβρουαρίου 1886.


NATO Training Synchronisation Conference in Thessaloniki

$
0
0

NATO Training Synchronisation Conference in Thessaloniki

tsc 2015 logo tnThe 2015 NATO Training Synchronisation Conference (TSC) will be conducted from Monday 16 to Thursday 19 February 2015 in Thessaloniki, Greece. As the TSC is the flagship NATO Training and Education event, addressees are kindly invited to plan their attendance based upon the outline programme below.
The TSC has proved to be an excellent forum to bring together Education and Training (E&T) specialists from the NATO Command Structure (NCS) and NATO Force Structure (NFS) HQs, together with Allied and Partner Nations to brief and discuss the latest developments across the whole spectrum of E&T. Based on last year's recommendations, the format of the TSC 2015 has been updated to include more E&T practitioners with the aim of achieving better synchronisation; something that is particularly pertinent as we move forward after the NATO Wales Summit 2014.
The NATO Training and Exercise Conference (NTEC) and the NATO Individual Training and Education Conference (NITEC) remain the core parts of the event. As with 2014, the TSC will be preceded with the Combined NCS and NFS training community meeting. The 15th Annual Partnership Training and Education Centres Commandants' Conference (PTEC CC) has also been retained in the conference. To further the institutionalisation of Global Programming a Department Head (DH) Forum is introduced this year. The overall intention is to deliver a forum that is to be attended by the right people discussing the key issues related to E&T. By conducting these meetings in the same week at a single location, we aim to minimise costs, and improve the cooperation and coordination between the various strands of NATO's E&T activity (Policy, Individual Training and Exercises).



Article 2

$
0
0

Τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου στη Λέσβο 


agios-valendinos-mytilini
Ο Δήμος Λέσβου, με συγκεκριμένες εκδηλώσεις, τιμά τη μνήμη του Αγίου Βαλεντίνου, θέλοντας να προβάλει το γεγονός, ότι τα λείψανα του Αγίου βρίσκονται – κατόπιν δωρεάς της Ελισαβέτας Μπαρτζίλι το Μάρτιο του 1893 – στον Ιερό Ναό Μεταστάσεως Θεοτόκου της Μυτιλήνης, στον οποίο εναποτέθηκαν οριστικά από το καλοκαίρι του 2014.

dimos-lesvou-agios-valendinos
Να σημειώσουμε ότι τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τιμώντας τον Άγιο Βαλεντίνο και τη Λέσβο όπου φιλοξενούνται πλέον τα άγια λείψανά του, εξέδωσαν μία σειρά γραμματοσήμων και ειδικούς συλλεκτικούς αναμνηστικούς φάκελλους, που θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο.

Article 1

$
0
0

Αποκριάτικη Νυχτιά

Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Αποκριάτικη Νυχτιά» πρωτοδημοσιεύτηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1892 στην εφημερίδα «Εφημερίς» των Αθηνών. Είναι έργο αθηναϊκό, ηθογραφικό, σατιρικό και αυτοψυχογραφικό, γιατί ο Σπύρος Βεργουδής είναι ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης, στα πρώτα δραματικά του χρόνια στην Αθήνα.
      Εάν δεν ήτο επιμελής σπουδαστής ο Σπύρος ο Βεργουδής, και δεν είχε τυχόν πως να περνά τας ώρας του, κατά τας πολυημέρους διακοπάς των εορτών και της Απόκρεω, ηδύνατο να εύρη δουλειά καθήμενος εις το παράθυρον και θεώμενος και ακούων τα τελούμενα. Δεν ήτο δρόμος, ήτο αυλή, παμπάλαιος, ευρεία, ακανόνιστος, με τους τοίχους υψηλούς αλλ'ανίσου ύψους, περιβάλλουσα μίαν των παλαιοτέρων οικιών παρά την ανέρπουσαν εσχατιάν της αρχαίας πόλεως, προς την Ακρόπολιν, υψηλά, παρά το Αγιοταφίτικον. Αι τρείς ενοικάρισσαι του ισογείου, η κυρα Κατίγκω η Χρίσταινα, μετά της αγάμου αδελφής της Φρόσως, και η γριά Βαγγελή η Λεμονού, μετά της κόρης της ,της Γεώργαινας, και η Σταματούλα η Γεμενίτσα μετά της ψυχοκόρης της τής Μαρούσας, εμάλωναν διά το κάθε τι, συχνότατα, σχεδόν τρις της εβδομάδος. Συνήθως, η κατέχουσα το μεσαίον οίκημα, η Λεμονού, πότε εκ της παραμικράς αφορμής, πότε άνευ αφορμής ωρισμένης, τα έβαζε σήμερον με την μίαν, αύριον με την άλλην των δύο γειτονισσών της. Και τας μεν εορτάς, αντί να ευρίσκωσιν ύλην όπως κακολογώσιν άλλας έξω της αυλής διερχομένας ή ησύχως εις τας οικίας των καθημένας γυναίκας, προχειρότερον εύρισκον να τα χαλούν μεταξύ των. Εάν τυχόν η μία των τριών, η αδελφή της μιας ή η κόρη της άλλης εστολίζετο, η άλλη έμενε πεισματωδώς με τα καθημερινά της, δια να έχει αφορμήν να κακολογή την στολισμένην, ότι «δεν ξέρει να φορέση το φουστάνι της», κι έλεγε· «Κοίταξέ τηνε! μου στολίστηκε σα νύφη· το χάλι της δεν το βλέπει!». Τας δε καθημερινάς, άλλοτε αι δύο, άλλοτε και αι τρείς, είχαν μπουγάδα, και όλον το πλυσταρίον, και όλος ο χώρος της αυλής, δεν τας ήρκει δια ν’ απλώσωσι τα μοσχοπλυμένα των. Συχνά η γρια-Βαγγελή η Λεμονού, αφού ωνείδιζε την εκ δεξιών και την εξ αριστερών πάροικον της, ως απρόκοφτην, ως άπραχτην, ως απασσάλωτην, αυτή πρώτη θέτουσα το «πρόσφωλο», αίφνης ειρήνευεν, εμειδία, κι'έλεγεν ότι αυτή έχει δουλειά να κάμη, ότι δεν «χαλά τη ζαχαρένια της», και ότι δεν τας συνερίζεται ν'απαντά εις τας μομφάς των. Αλλοτε πάλιν η Σταματούλα η Γεμενίτσα έπαιρνε λόγια από τη μίαν κι έβαζε μαναφούκια εις την άλλην, και είτα εν ανέσει ενετρύφα εις τον καυγάν, ισταμένη παράμερα. Εμάλωναν διά κάθε πράγμα, δια μίαν σκάφην αναποδογυρισμένην ολίγον λοξά εις το πλυσταρείον, δι'ολίγες σταλαματιές θερμού χυθείσας κατά γης, δι'ολίγας δράκας στάκτης περισσότερον ή ολιγώτερον ριφθείσας εις την κόφαν. Μιά των ημερών, η γραία Βαγγελή εθύμωσεν εναντίον της Κατίγκως της Χρίσταινας, διότι αύτη εκαυχήθη ότι πληρώνεται προς είκοσι λεπτά τα υποκάμισα της κόλλας, και την ωνόμασε «τριγυρισμένην» και «πομπιωμένην», άλλοτε πάλιν η Κατίγκω εσήκωσε χείρα εναντίον της Μαρούσας, της ψυχοκόρης της Σταματούλας, καλέσασα αυτήν, δεκατετραετή μόλις, «μωρή μπασταρδού!» διότι την είδε νίπτουσαν τας χείρας πλησίον εις την κόφαν της μπουγάδας με τα ρούχα. Με αυτά επερνούσαν τας ημέρας των εις την ευρείαν αυλήν της παμπαλαίου οικίας αι τρεις αύται πτωχαί γυναίκες.
      Την εσπέραν πάλιν, ο Σπύρος ο Βεργουδής θα εύρισκε δουλειάν, αν ήθελε, με σβηστήν την λάμπαν, να μένη εις το ανώγειων δωμάτιόν του και να ίσταται όπισθεν του ανατολικού παραθύρου, κατασκοπεύων τους εισερχομένους, ή να κολλά το ούς εις την κλειδότρυπαν, ακροώμενος λόγους και κρότους και ψιθυρισμούς. Αύτη ήτο η κυρία είσοδος της οικίας, δι'ης εισήρχετο και αυτός εις το πενιχρόν δωμάτιόν του, είσοδος επίσημος, δια της οποίας έμβαιναν όλοι οι συγγενείς, φίλοι και γνώριμοι της οικίας, κατά εκατοντάδας αριθμούμενοι. Και αν ήθελε να μεταβή προς στιγμήν εις το άλλο παράθυρον του δωματίου του, προς μεσημβρίαν βλέπον, απ’ εκεί θ'αντίκρυζε την άλλην, την μικράν είσοδον, συνεχομένην με το μαγειρείον, όπου διημέρευε συνήθως η κυρία Ζαχαρού, η μήτηρ της οικογενείας, καπνίζουσα ανέτως τα σιγαρέττα της. Ήτο οικία όπου ηδύνατό τις να παίξη εν ανέσει το κρυφτάκι, και άλλας παιδιάς. Δύο άνθρωποι, ο πρώτος κυνηγούμενος υπό του δευτέρου, ή αδιακρίτως κυνηγούντες αλλήλους, χωρίς να φαίνεται τις ο διώκων και τις ο φεύγων, ηδύναντο να εισέρχονται και να εξέρχονται αλλεπαλλήλως δια των δύο θυρών, επί ημέρας και νύκτας, χωρίς ο είς να φθάση ποτέ ή ν'αντικρύση τον έτερον.
      Και αν επέστρεφε πάλιν προς το παράθυρον το ανατολικόν, ή προς την μικράν του θύραν, και επεσκόπει την κυρίαν είσοδον, εκεί ήκουεν, άμα ενύκτωνε, κάθε πέντε κάθε δέκα λεπτά, να κρούεται η θύρα, και εισήρχοντο οι επισκέπται, και τότε ήκουε καλησπέρες και χαιρετισμούς και προσρήσεις, κι ενίοτε φιλήματα... μεταξύ γυναικών, οία συνηθίζουσι φορτικώς ν'ανταλλάσωσιν αι απόγονοι της Εύας, κατά τα εξιππασμένα και φραγκοποτισμένα ήθη μας. Σπεύδω να είπω, προς καθησύχασιν του αναγνώστου, ότι τα ήθη της οικογενείας, περί ης ο λόγος, ανειμένα κατά το φαινόμενον, πράγματι ήσαν αυστηρά. Αλλ'η οικία έπλεεν εις το μεταίχμιον το αόριστον και αβέβαιον, εις το λυκόφως εκείνο, μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού, όπερ ως λυκόφως δεν δύναται να διαρκέση, αλλ'αναγκαίως θα υποχωρήση εις τον ζόφον και θα γίνη νύξ. Ήσαν ομολογουμένως άνθρωποι αισθηματίαι, φιλόφρονες, ανοικτόκαρδοι. Γνωρίμους είχαν το ήμισυ της πόλεως και αν ημέρα παρήρχετο χωρίς ν'αυξήσωσι κατά μίαν τουλάχιστον τας γνωριμίας των, αι δύο κόραι θα εθεώρουν ως χαμένην την ημέραν εκείνην.
      Επειτα, ήσαν αι ημέραι της Απόκρεω, και ο κόσμος έξω διεσκέδαζε. Μόλις ενύκτωνε, και ο νέος, ο μονάζων εν τω δωματίω του, ήκουε φωνάς, άσματα, κιθαρισμούς, έξω της αυλής. Και αν επ’ ολίγα λεπτά έμενεν έρημος εισερχομένων επισκεπτών ο μικρός πρόδρομος, και ο άγριος νέος ετόλμα να εξέλθη έως τον εξώστην με την παλαιάν λιθίνην κλίμακα, τον ζευγνύοντα την οικίαν με τον τοίχον της αυλής, και προέκυπτε την κεφαλήν δια της αυλείου θυρίδος, της φραγμένης με σίδηρα, ως θυρίδος ειρκτής, δια να κοιτάξη εις την οδόν, θα έβλεπε, κατά ζεύγη, κατά τετρακτύας, κατά εξάδας, ισταμένους τους κιθαρωδούς της νυκτός κάτωθεν της θυρίδος, επί του όχθου της ανωφερούς οδού, εξαγγέλοντας εν χορδαίς και οργάνω τα αιώνια παράπονά των κατά της σκληρότητος των δύο νεανίδων. Διότι όλοι οι νέοι της γειτονιάς, και όχι ολίγοι από άλλας συνοικίας ήσαν ερωτευμένοι με τας δύο αδελφάς. Τούτων τινές ηγάπων μάλλον την Μέλπω, άλλοι μάλλον την Κούλαν· οι δε πλείστοι τας ηγάπων και τας δύο. Πολλοί αυτών ήσαν εκ των γνωρίμων της οικίας, αλλ’ εάν ήσαν προς καιρόν, εκ μικράς παρεξηγήσεως, εις δυσμένειαν, ή εάν εκ του πλήθους των επισκεπτών, δεν υπήρχε δι'αυτούς χώρος εν τη συναναστροφή μιας εσπέρας, έπαιρναν την κιθάραν των, τα μανδολίνα των, τες φυσαρμόνικες των, και με τους φθόγγους της μουσικής εζήτουν ν'αποκοιμίσωσι τον πόνον της καρδίας.
      Την ημέραν εκείνην, μεσοβδόμαδα της Τυρινής, είχον αυξήσει, ως πάντοτε, κατά μονάδας τινάς, αι γνωριμίαι της οικίας. Μεταξύ άλλων είχεν έλθει ανθυπασπιστής νεαρός, ξανθός, με αγκιστροειδή μύστακα, όν είχε εισαγάγει είς των τριτεξάδελφων της οικογενείας. Δυστυχώς αι δύο νεαραί κόραι έλειπαν. Είχον εξέλθει συνοδευόμεναι υπό δύο ανεψιάδων της μητρός των δια να κάμωσιν οψώνια εις την οδόν Ερμού. Εις την οικίαν ευρίσκετο μόνη η γραία, ήτις εκάπνιζεν το σιγαρέττον της εις το μαγειρείον, η υπηρέτρια, ήτις εσκούπιζε τας δύο κλίμακας, και το μέρος της αυλής, το έξω της δικαιοδοσίας των τριών πλυντριών, και ο κυρ Ζαχαρίας, ο οικοδεσπότης, ιδιότροπος γέρων, ζων από τα ολίγα εισοδήματα των δύο οικιών και τριών μαγαζιών του, τον οποίον, αν ήκουε τις, αιωνίως μεμψιμοιρούντα, φωνάζοντα, επιπλήττοντα, θα έλεγε, «Να αυστηρός πατέρας!», και όμως, τα της οικίας εκυβέρνων η γραία και αι δύο κόραι, όλαι δ'αι φωναί του γέροντος ήσαν μόνον ήχος και πάταγος δια ν'ακούεται. Οι τέσσαρες νέοι δεν εμαζεύοντο ποτέ εις την οικίαν. Ο τριτότοκος είχε νυμφευθή ήδη, δεκαοκταετής, άνευ της αδείας των γονέων του, ο δε υστερότοκος είχε σχέσεις με μίαν οικογένειαν, όπου διημέρευε, προτιμών να φοιτά εκεί μάλλον παρά εις την β'του γυμνασίου· ο πρωτότοκος ήτο υπάλληλος μιας των Τραπεζών, τρεφόμενος από την οικίαν και δαπανών αλλού τους μισθούς του, ο δευτερότοκος ήτο λοχίας του πεζικού. Ως και ο κουμπάρος, ο μόνος, όστις είχεν εγκαθιδρυθή εις την οικίαν, ως εις οικίαν του, επί τη προφάσει ότι δεν είχεν οικογένειαν ιδικήν του, ενώ είχε τρία νόθα τέκνα έκ τινος απατηθείσης πτωχής, ο ασυνείδητος, δεν ευρέθη παρών, ήτο εις τας εργασίας του, κατά την ώρα της επισκέψεως του ανθυπασπιστού. Με πολλήν του δυσαρέσκειαν, ο κυρ Ζαχαρίας, ηναγκάσθη να δεχθεί αυτός την επίσκεψιν του τριτεξάδελφου, του οδηγούντος τον νεαρόν στρατιωτικόν.
      Ο ξανθός σπαθοφόρος είχεν ιδεί εις εμπορικόν τας δύο αδελφάς, όπου εις των φίλων του τού τας έδειξε, λέγων περί αυτών πολλούς αμφιβόλους επαίνους. Αι δύο νεάνιδες του ήρεσαν. Είτα πάλιν τας επανείδεν εις τον περίπατον, ότε ο μετ'αυτού συμπεριπατών τας εχαιρέτισεν, εξηγήσας αυτώ ότι ήσαν εξαδέλφαι του. Ο ανθυπασπιστής του είπεν: «Έμαθα ότι είναι πολύ κοινωνικές, ότι έχουν ανοικτό σπίτι». «Θέλεις να σε συστήσω; του είπεν ο εξάδελφος· όρεξη νάχης, θα ευχαριστηθούν πολύ, γιατί έχουν κι’ αυτές έναν αδελφό λοχίαν». Και την επαύριον τον ωδήγησεν εις την οικίαν.
      Ο ανθυπασπιστής, περιμένων να ιδή ενώπιον του τας δύο ανθηράς μορφάς και ευρεθείς αίφνης ενώπιον της σκυθρωπής όψεως και της λευκής γενειάδος του κυρ Ζαχαρία, περιήλθεν εις αμηχανίαν και δεν ήξευρε πως ν’ αρχίσει την ομιλίαν. Εν τούτοις ο γέρων, οφείλων κάτι να είπη, έδειξε διά του παραθύρου την ευρείαν έκτασιν μέρους της πόλεως και του ελαιώνος, λέγων·
      - Έχουμε από δω κύριε ανθυπασπιστά, ωραίαν θ έ α ν.
      - Μάλιστα, είπεν ο ανθυπασπιστής, και μέσα του εμορμύρισεν: «έχετε, μάλιστα, δύο θ ε ά ς».
      Είτα επ'ολίγα λεπτά, όλοι εσιώπησαν.
      - Έμαθα ότι έχετε κι ένα υιόν εις τον στρατόν, είπεν ο ανθυπασπιστής.
      - Ναι, είπεν ο κυρ Ζαχαρίας, όστις ηπόρησε πώς δεν εσυλλογίσθη να το αναφέρη πρώτος. Αυτός δεν ηθέλησε να πάη κατά το έ ν θ ι μ ο ν, και άμα έληξε η θητεία του, έμεινεν εις τον στρατόν. Να περιμένη τώρα προβιβασμόν! αν έχη τύχη, όπως τον εκατήντησαν τον στρατόν με τα κόμματά τους! Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι  β ο υ λ ε π τ α ί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμα τους! Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Εγώ γίνομαι μπόγιας εις αυτουνούς. Εγνώρισα εγώ, στα χρόνια μου,
λ ο χ ί ο υ ς και δ ε κ α ν ε ί ς, οπού είναι, έως αυτής της η μ ε ρ ό ς,
σ υ ν τα γ μ α τα ρ χ α ί ο ι και τ α γ μ α τ α ρ χ α ί ο ι! Πόσο εμετάγνοιωσα που δεν επήγα στον στρατό, στα χρόνια του Οθωνος! Θα ήμουν τώρα συνταγματάρχης!
      - Και βλέπω ότι έχεις τουλάχιστον εν προσόν, θείε, είπεν ο τριτεξάδελφος αινιττόμενος τας μεταμφιέσεις των λέξεων του γέροντος.
      - Όλοι αυτό λέγουν, κύριε, είπε μειδιών ο ανθυπασπιστής. Βέβαια, όλοι οι εξηντάρηδες θα ήσαν από τότε, συνταγματάρχαι, και όλοι οι εβδομηντάρηδες θα ήσαν αντιστράτηγοι. Μόνον, ποιος θα εδούλευε για να πληρώνη φόρους, δια να βγαίνουν οι μισθοί... Βέβαια, ο στρατός, εξηκολούθησεν ο ανθυπασπιστής, είχε, και έχει ακόμα τα καλά του, δεν σας λέγω. Μόνον τα καλά του αυτά, προσέθηκε φιλοσοφικώς, είναι όσα φαίνονται κακά, κι εκείνα ίσα-ίσα τα οποία ο Ρωμιός δύσκολα συνηθίζει, και δι’ αυτό βλέπουμε όλους να φεύγουν τον στρατόν, και να νομίζουν ως ημέραν εορτής την ημέραν που θα πάρουν την άφεσίν των. Και δια τούτο τόσον ολίγοι είναι οι έχοντες την υπομονήν και την θέλησιν ν'ακολουθήσουν το στρατιωτικόν στάδιον.
      - Και ποία είναι αυτά τα καλά, ημπορούμεν να σας ερωτήσωμεν; είπεν ο κυρ- Ζαχαρίας.
      - Αυτά τα καλά είναι η τακτική ζωή, η πειθαρχία, η σκληραγωγία, τα γυμνάσια, αι αγγαρείαι, η στρατιωτική τραχύτης εν γένει, η σκαιότης... από καμμιά φορά πέφτει και κανένας φούσκος... οι ά γ ρ α φ ο ι  κ α ν ο ν ι σ μ ο ί, οι οποίοι ισχύουν περισσότερον από τους γραπτούς.
      - Και οι ά γ ρ α φ τ οι κανονισμοί ποίοι είναι; ηρώτησεν ο οικοδεσπότης.
      - Άγραφος κανονισμός είναι, όταν, παραδείγματος χάριν, συλλάβουν κανέναν λιποτάκτην... να τον σπάζουν στο ξύλο...
      - Α! έτσι; είπεν ο κυρ Ζαχαρίας... αγκαλά και το μέσον μ ο υ φ α ί ν ε τ α ι βάρβαρον, δεν είμαι όμως και πολύ ε ν ά ν τ  ι ο ς. «Το ξύλο βγήκε απ'την Παράδεισο».
      Και λέγων εστέναξεν, ενθυμηθείς ίσως τους τέσσαρας υιούς του.
      - Έπειτα είναι, εξηκολούθησεν ο ανθυπασπιστής, και άλλα βασανιστήρια... Τα ελληνικά ζωύφια, το νοσοκομείον, η  β ε λ ό ν α, τ ο  μ ά ρ μ α ρ ο... Το πειθαρχείον, οι οχτάρες, οι δεκαπεντάρες, οι μηναρέδες...
      - Οι μηναρέδες!... όχι να μην είναι χοτζάδες! είπεν ο οικοδεσπότης.
      - Οι μ η ν α ρ έ δ ε ς, ναι... σας φαίνεται παράξενο, κυρ Ζαχαρία;
      - Θείε, είπε γελών ο τριτεξάδελφος, μ η ν α ρ έ εις τον στρατόν ονομάζουν την μηνιαίαν φυλάκισιν.
      - Α! έκαμεν ο κυρ Ζαχαρίας. Τότε ε ν δ ι α φ έ ρ ε ι.
      Την στιγμήν εκείνην ηκούσθησαν βήματα εις τον πρόδρομον. Ήσαν αι δύο νέαι, επιστρέψασαι από της οδού Ερμού, συνοδευόμεναι υπό των δύο ανεψιάδων. Εισήλθον ελαφραί, χαρίεσσαι, μετ'ιδιορρύθμου κομψότητος ενδεδυμέναι, με αλλόκοτους το σχήμα πίλους και με κόκκινα πτερά, η Μελπομένη καστανή, κοντούλα, ευτραφής, χλωμή, αισθηματική, ρωμαντική, η Κυριακούλα, στακτερόξανθος, υψηλή, λιγνή, ισχνή, με ζωηροτάτους ηδυπαθείς οφθαλμούς, οίτινες ήσαν απροσδιορίστου χρώματος κι εφαίνοντο διηγούμενοι μυρίας ιστορίας. Πονηρά, άστατος, είρων, γοητεύουσα με τον τρόπον και απογοητεύουσα με τον λόγον, θωπεύουσα με το βλέμμα και σχίζουσαν με την γλώσσαν, είχε πολλάς δωδεκάδας εργολάβων, εις όλους έδιδεν ελπίδας, και όλους τους επερίπαιζε. Τοιαύτη ήτο η χαϊδεμένη Κούλα.
      Έγινεν η παρουσίασις. Ο ανθυπασπιστής εμαγεύθη από τας δύο νεάνιδας και δεν ήξευρε ποίαν να πρωτοαγαπήσει. Απήλθεν μετά ημίσειαν ώραν, αιχμαλωτισμένος, λαβών πρόσκλησιν να έλθη μίαν των νυκτών τούτων της τελευταίας εβδομάδος της Απόκρεω, ότε κατά πάσαν εσπέραν εγίνετο συναναστροφή και χορός.
      Την τελευταίαν εσπέραν της Τυρινής του έτους 1889  εχόρευσαν τόσον εις του κυρ- Ζαχαρία, ώστε ήτο φόβος μη πέσει το σαθρόν σκωληκόβρωτον πάτωμα της παμπαλαίου οικίας επί των κεφαλών της κυρα-Κατίγκως της Χρίσταινας, της γραίας Βασιλικής της Λεμονούς και της Σταματούλας της Γεμενίτσας, το μόνο μέσον δι'ου αι τρεις αύται θα έπαυον διά πάντοτε τους καθημερινούς καυγάδες των.
      Η ανατολική θύρα της οικίας δεν επρόφθανε ν'ανοίγη και να κλείη. Εισήρχοντο κατά ζεύγη, κατά ομάδας, άνδρες, γυναίκες, μετημφιεσμένοι και άλλοι, προσωπίδες και πρόσωπα. Έτριζεν η θύρα με τους στροφείς, εστέναζε το πάτωμα, αντήχει ο διάδρομος, εβόμβει η αίθουσα από το πλήθος των προσκεκλημένων. Αι δύο νεάνιδες δεν επρολάμβανον να τρέχωσιν ανά παν δεύτερον ή τρίτον λεπτόν εις την θύραν, προϋπαντώσαι τους ερχομένους, ή προπέμπουσαι τους τυχόν απερχομένους, να επιστρέφωσιν εις την αίθουσαν, περιποιούμεναι τους μένοντας, να μεταβαίνωσιν εις τα δωμάτια, ανταλάσσουσαι ομιλίας με τους οικειοτέρους. Και ο χορός έπαυε και ανενεούτο κάθε δέκα λεπτά. Η Κούλα εχόρευεν ως να είχε πτερά εις τους πόδας, εκλέγουσα αυτή δια νεύματος τους συγχορευτάς της, επιτρέπουσα ως βασίλισσα να την παρακαλέσωσι να χορεύση. Η Μέλπω εδέχετο πάσαν πρόσκλησιν, συμπονετική, μη θέλουσα ν'απορρίψη κανενός την παράκλησιν. Και η αυλή και η κλίμαξ εφεγγοβόλει, και από όλα τα παράθυρα εξήρχοντο ήχοι μουσικής, ως να ήτο η οικία όλη γιγαντιαίον κύμβαλον εναρμονίως ηχούν εκεί εις το ανασηκωμένον κράσπεδον της παλαιάς πόλεως. Και όταν επί μίαν στιγμήν έπαυον τυχόν οι τόνοι της μουσικής, τότε, έξωθεν της αυλής ηκούετο μελαγχολική καντάδα των κιθαρωδών της γειτονιάς, όσοι διά τινα αφορμήν δεν ήσαν δεκτοί ν’ ανέλθωσιν εις την πολυθόρυβον και φιλόκοσμον οικίαν. Τότε η Κούλα ύψωνε αορίστως το υγρόν όμμα εις το κενόν, ενώ η Μέλπω ηκούετο ψιθυρίζουσα με τους οδόντας της: «Οι καημένοι!»
      Ερρέμβαζεν εξηπλωμένος επί της κλίνης του, ο Σπύρος ο Βεργουδής, πτωχός σπουδαστής, πρωτοετής της φιλοσοφικής σχολής, όστις και αν ήθελε να εισέλθη εις τον κόσμον δεν είχε τα μέσα.
      Είναι αληθές, ότι αι δύο κόραι τον είχον προσκαλέσει να μετάσχη της εσπερινής διασκεδάσεως, αλλά πώς να υπάγη αυτός, δειλός, άπειρος του κόσμου, κακοφορεμένος, εν μέσω τόσων αγνώστων; Έπειτα προς την μίαν αυτών, την Κούλαν, έτρεφε αβρόν συναίσθημα ερωτικόν, και ήτο ζηλιάρης· δεν θα ηνείχετο να την βλέπη να χορεύη με τόσους και τόσους... και αυτός να μην ηξεύρη ευρωπαϊκόν χορόν! Είχε δειπνήσει την εβδόμην ώραν κι επειδή την εσπέραν εκείνην ενωρίς τα καφενεία έκλεισαν, ησθάνετο δε και ελαφρόν πόνον εις τους οδόντας, απεσύρθη από της ογδόης εις το δωμάτιόν του με το παράπονον εκείνο, οίον ο ξένος έχει μέσα του εις τοιαύτας ημέρας. Αλλ'άμα έφθασεν εις το δωμάτιον, η λύπη του διεσκεδάσθη, και τώρα εξηπλωμένος επί της κλίνης του  ερρέμβαζε κι επαρηγορείτο, σκεπτόμενος ότι αυτός ήτο αναμφιβόλως ο ευδαιμονέστερος, διότι χωρίς να παρευρίσκεται εις καμμίαν διασκέδασιν, μετείχε τριών η τεσσάρων συγχρόνως. Ήκουε τον απερίγραπτον θόρυβον της οικίας, όστις μόνος του ήξιζε δια τρεις ή τέσσαρας εορτάς, κι εχόρευε μετά της κλίνης του ακουσίως νανουριζόμενος από τα άσματα, την μουσικήν και τας ορχήσεις. Είτα κατά το διάλειμμα του χορού, ήκουσε το μελαγχολικόν άσμα και την κιθάρα εις την οδόν, και λησμονήσας εαυτόν, ηρώτα μέσα του· «Δεν έχουν τάχα πού ν'αποκρέψουν, οι δυστυχισμένοι;» Είτα πάλιν εσκέφθη: «Αναμφιβόλως θα έχουν πού ν'αποκρέψουν, αλλά προτιμούν να βλέπουν τα φωτισμένα παράθυρα». Έπειτα ήκουε και άσμα και χορόν  εντόπιον εις δύο γειτονικάς οικίας. Ιδού, όλων αυτών των διασκεδάσεων μετείχε, χωρίς να είναι παρών. Έλεγε δε καθ'εαυτόν· «Χωρίς άλλο, διά να εκτιμήση τις μουσικήν και χορόν, πρέπει να είναι ακροατής μακρόθεν. Από σιμά ο γινόμενος θόρυβος εκκωφαίνει τα ώτα και εκπτοεί την κρίσιν». Αίφνης ησθάνθη παραδόξως εις τους αλγούντας οδόντας του κάτι ως αιμωδίασιν, και ενθυμηθείς τον μύθον εψιθύρισεν: «Όμφακές εισί».
      Αλλ'ιδού ακούει κάτω από τας πόδας το και άλλον θόρυβον και άλλην διασκέδασιν. Εχόρευον τον συρτόν ή τον καλαματιανόν, κι ετραγουδούσαν το «Μαύρο γεμενί» και το «Μύλο της θειας μου της Κοντύλως».
      Υπό τους πόδας του ακριβώς, κατώκει εις το ισόγειον η Σταματούλα η Γεμενίτσα μετά της ψυχοκόρης της, της Μαρουσώς. Φαίνεται ότι την εσπέραν εκείνην είχαν κάμει αγάπην και αι τρεις, με την Λεμονού και την Χρίσταιναν, μετά της Φρόσως και της Γεώργαινας και του συζύγου της, και είχαν αποφασίσει «ν'αποκρέψουν» ομού. Τώρα δε, αφού έφαγαν, είχαν στήσει και αυταί τον χορόν, είς ανήρ και πέντε γυναίκες, με τρία μικρά παιδία. Ενωρίς ακόμη, όταν ο Σπύρος είχεν έλθει από το μαγειρείον, όπου έφαγε, μόλις ανέβη εις το δωμάτιον του, και ήναψε την λάμπαν, ακούει ελαφρόν κτύπον εις την θύραν του. Ο πρόδρομος ήτο ακόμη γαλήνιος, διότι δεν είχαν αρχίσει να επέρχονται τα κύματα των προσκεκλημένων. Ο Σπύρος ενόμισεν, ότι θα ήτο η κυρία Ζαχαρού, και ότι θα ήλθε δια να επαναλάβη προς αυτόν την πρόσκλησιν, ήν του είχαν κάμει ήδη αι κόραι της. Εσπευσε ν’ ανοίξη. Ηπατάτο, δεν ήτο η γραία. Ήτο η Μαρούσα, η ψυχοκόρη της Σταματούλας, δεκατεσσάρων ετών κορασίς, μελαχροινή, νόστιμη, με μαύρα όμματα, με λευκόν μανδήλιον περί την κεφαλήν, την οποίαν προ δύο ετών, όταν ήτο μαθητής του γυμνασίου και κατώκει εις γειτονικόν δωμάτιον, ενθυμείτο μικράν άσχημην παιδίσκην, μαύρην, ζαρωμένην, αληθές «γυφτοκόνισμα», και ήτις τώρα είχε «ξετρίψει» κι εγίνετο ωραία. Ήτο δευτέρα ή τρίτη φορά καθ'ην η μικρά ανέβαινεν εις το δωμάτιόν του. Είχεν έλθει άλλας δύο φοράς δια να λάβη τα προς πλύσιν ενδύματα του, ή δια να φέρη πλυμένα δια των χειρών της θετής μητρός της. Και την φοράν ταύτην, ο Σπύρος ενόμισεν ότι ήλθε να του ζητήση ρούχα, και ήτο έτοιμος να την ερωτήση· «Θα πλύνη αύριο η μάννα σου, Καθαρή Δευτέρα;» Αλλ'η κορασίς, προλαβούσα, του λέγει·
      - Κύριε Σπύρο, είπ'η μητέρα μου, δεν κοπιάζεις κάτω, ν'αποκρέψουμε, αν αγαπάς;...
      Ο Σπύρος δεν επερίμενε την πρόσκλησιν ταύτην, και, χωρίς να σκεφθή απήντησεν·
      - Ευχαριστώ, κορίτσι μου, έφαγα εγώ, απόκρεψα, να μου την χαιρετάς.
      Η παιδίσκη επανέλαβε·
      - Κι αν έφαγες είπ'η μητέρα μου, να κοπιάσεις ύστερα, που θα χορέψουμε...
      - Μπράβο, έχω ευχαρίστησιν, είπε μειδιών ο νέος· ποιοι και ποιοι θα είσθε;
      - Θάμαστε η μητέρα μου κι εγώ κι η κυρα Χρίσταινα κι η Φρόσω κι η κυρα Βαγγελή κι η κυρα Γιώργαινα με τον κυρ - Γιώργη, κι ο Νίκος κι ο Τάσος κι ο Αντωνάκης της κυρα-Γιώργαινας.
      - Κάτι πολλοί! είπε μετά θαυμασμού ο Σπύρος. Και τα έχετε καλά τώρα με την κυρα Χρίσταινα και με την κυρα Βαγγελή;
      - Δεν έχουμε τίποτα...
      - Τόσο καλύτερα... Χαιρέτα μου τη μητέρα σου, θα είχα μεγάλη ευχαρίστηση... μα έχω πονόδοντο και θα κοιμηθώ νωρίς.
      Ήθελε να είπη ναι, και έλεγεν όχι. Δεν του εφαίνετο αξιοπρεπές να υπάγη «ν'αποκρέψη» με την πλύστραν του, άλλως δε θα τον έτυπτεν η συνείδησις, διότι ο μετά τόσων γυναικών, ων τινες ήσαν νέαι, συγχρωτισμός δεν θα ήτο ακίνδυνος δι'αυτόν, και η πρόθεσίς του, αν εδέχετο την πρόσκλησιν, αδύνατον να ήτο αθώα. Μάλλον θα επροτίμα να φιλήση εκεί εις τα κρυφά την μικράν κορασίδα, την οποίαν απερισκέπτως έστελλε προς αυτόν η ψυχομάννα της, αλλά δεν ήτο τολμηρός, ούτε απολύτως διεφθαρμένος.
      Απέπεμψε την παιδίσκην αλώβητον, και αυτός εξηπλώθη φιλοσοφικώς επί της σκληράς μαθητικής στρωμνής του.
      Ευχαριστήθη, διότι ενίκησε τον πειρασμόν, ήτο ήσυχος τώρα, σχεδόν ευτυχής. Ιδού λοιπόν ότι τα τρία εμπόλεμα μέρη του ισογείου είχαν ειρηνεύσει, και συνήλθον ομού να εορτάσωσι την τελευταίαν νύκτα της Τυρινής. Καλά που το επήραν πονηρά, εσκέπτετο ο Σπύρος, κι εξέλεξαν ως τόπον της διασκεδάσεώς των το οίκημα της Σταματούλας, ακριβώς υπό το δωμάτιον το ιδικόν του, διότι αν κατέρρεεν αίφνης το πάτωμα του ανωγείου υπό το βάρος των χορευτών, εκεί ήτο ελπίς να γλυτώσουν, εκτός αν έπιπταν και οι τοίχοι, και τότε ψυχή δεν θα εσώζετο. «Τι ωραία, τι αφελή έθιμα έχει ο ελληνικός λαός, διενοείτο ο Σπύρος. Ιδού ότι τρεις οιονεί οικογένειαι, ενώ όλον τον χρόνον ήσαν εις διάστασιν, απεφάσιζαν την τελευταίαν ημέραν της Απόκρεω να φιλιωθώσι, δια να εορτάσωσι ομού την νύκτα της τυροφαγίας. Δια τους μεν (τι το θέλετε;) ο βίος αυτός είναι διηνεκής Απόκρεως, δια τους δε είναι μακρά και θλιβερά σαρακοστή. Ευτυχώς λαμβάνει πέρας! Ως όασις εν τη ερήμω ας είναι τουλάχιστον διά τους δευτέρους η νύξ αύτη της Απόκρεω!» Και αυτός οδοιπόρος ήτο εις την ματαιότητα του κόσμου. Και δι'αυτόν η ζωή ήτο ανήφορος ατελείωτος, και οδός τραχεία και μακρά τεσσαρακοστή. Πότε θα έφθανεν εις το τέρμα; Ισως να εδειματούτο από μορμολύκεια της φαντασίας του, αλλ'εμαντεύετο δυσοίωνα περί του μέλλοντός του• το μόνον καλόν ήτο ότι εφιλοσόφει εκ προκαταβολής δια πάν το αποβησόμενον ως προς αυτόν.
      Εκ των ρεμβασμών του τον απέσπασε τραχεία φωνή γέροντος, αναμειχθείσα εις τον χορόν τον υποκάτω των ποδών του, εις το οίκημα της Σταματούλας.
      Η φωνή βραχνή και μετά ιδιαζούσης προφοράς ,έψαλλε·
      Πως το τρίβουν το πιπέρι,
      του διαβόλου οι καλογέροι!
      Την φωνήν ταύτην ανεγνώρισε πάραυτα ο Σπύρος. Ήτο του μπάρμπ’ - Αντώνη, του συζύγου της γραίας Βαγγελής, τον οποίον αύτη είχε προ πολλού διωγμένον. «Α! ήρθε λοιπόν ο μπάρμπ'- Αντώνης πίσω;» εσκέφθη ο νεαρός σπουδαστής. Ενθυμείτο ότι, προ τινων μηνών, όταν ο γέρων ήτο άρρωστος, η γρια-Βαγγελή παραπονούμενη περί αυτού έλεγε·
      - Τι-σου-κάμει δα κι αυτός ο καμέναρος! Έχει και το σύναχό του... έχασε και τις παπούτσες του... θέλει και τον τσίγαρο!...
      Αλλ'όταν ανέρρωσεν ολίγον, και δεν ήθελε να δουλεύη, η γραία τού έδωκε τα δικά της τα πασουμάκια να φορέση, και τον απέπεμψε λέγουσα: «Ας πα ναύρη τσωμί να φα!». Αλλ'ιδού ότι ο γέρων, αφού εκυλίσθη επί τόσους μήνας, τις οίδε πού εργαζόμενος δια να ζη, ενεθυμήθη κατά την Απόκρεων να έλθη προς την γραίαν του, όπως κάμη αγάπην μετ'αυτής... ίσως μάλιστα να της έφερε και ολίγα κερμάτια.
      Το αποκριάτικον δίστιχον του μπάρμπ'- Αντώνη, το επανέλαβεν ευθύς ύστερον δροσερά γλυκεία φωνή νεάνιδος, την οποίαν ο Σπύρος ανεγνώρισε επίσης. Ήτο η φωνή της Φρόσως, της αδελφής της κυρα-Χρίσταινας. Την είχε ερωτευθή πρό τινος χρόνου την χλωμήν, λεπτοφυή κόρην, την πτωχήν κι εργατικήν, την είχεν ερωτευθή ως ηρωτεύετο σήμερον την Κούλαν, με πλατωνικόν έρωτα. Τόσον ολίγον μάλιστα την επλησίασεν, ώστε κατ'αρχάς ηγνόει και τ'όνομά της. Ήκουεν εις το ακρινόν διαχώρισμα του ισογείου δύο ονόματα γυναικών, Φρόσω και Κατίναν, Κατίναν και Φρόσω. Αυτός Φρόσω ενόμιζε την κυρα-Χρίσταινα και Κατίναν ενόμιζε την αδελφήν της. «Επήρε την Φρόσω για Κατίγκω», ως έλεγεν αργότερα ο ίδιος. Και εις τους στίχους τους οποίους έγραψε δι'αυτήν (διότι έγραφε, φεύ! και στίχους, τους οποίους ευτυχώς δεν εδημοσίευε) την ωνόμαζε, καλή τη πίστει, Κατίναν.
      Ειπέ μου, τι τους έκαμες, Κατίνα ρημασμένη!
      Πώς κάθε όμμα βάσκανον εσένα μόνο βλέπει,
      και κάθε γλώσσα διά σε λαλεί φαρμακωμένη;
      Α! όχι τούτο διά σε, Κατίνα μου, δεν πρέπει...
      Αν υπανδρεύθης, έκαμες κακόν; Θεός φυλάξοι!
      Ομοίως υπανδρεύονται όλοι οι φτωχοί, Κατίνα,
      κι οι μαύρες σου γειτόνισσες, η τύχη σαν αλλάξη,
      που λέγουν τόσα διά σε, κι εβόιξ'η Αθήνα.
      Την συμφορά που πέρασες και την ζωή που ζούσες
      την μέτρησες με βάσανα, την πλήρωσες με μίση
      σκυμμένη πάντα προς την γην, ως να παρακαλούσες
      την Μοίραν να σε σπλαχνισθεί και να σε βοηθήση.
      Στον δρόμον χθες της μάμμης μου, μ'αντάμωσεν η φίλη,
      μία καλή νοικοκυρά, κι ετάνυσε το στόμα,
      και δια σέν'αγλύκαντα και διαστρεμμένα ωμίλει.
      Χαίρε, Κατίνα! κι οι γριές σ'εζήλεψαν ακόμα...
      Εις το τρίτον τετράστιχον υπηνίσσετο το επάγγελμα της κόρης, βοηθούσης εις την πλύσιν την αδελφήν της. Εις το τελευταίον απόσπασμα η γραία, περί ης γίνεται λόγος, ήτο ίσως αυτή η Βαγγελή η Λεμονού. Σημειωτέον ότι η κόρη δεν είχε υπανδρευθή, αλλ'είχεν αρραβωνισθή πρό τινος χρόνου μικροκάπηλον τινα, όστις πληροφορηθείς ότι δεν είχε μετρητά, την παρήτησεν, αφού δωρεάν την εξέθεσεν εις τας κακολογίας των φιλοψόγων γυναίων. Αλλ'ο Σπύρος, όστις εθεώρησε κατ'αρχάς τον γάμον βέβαιον κι έγραφεν εις τους στίχους του ότι η κόρη «υπανδρεύθη», ελυπήθη διά την διάλυσιν του συνοικεσίου όσον εθλίβη κατ'αρχάς διά τον αρραβώνα, διότι, εν τω μεταξύ, έπαυσε πλέον να την αγαπά, και ηρωτεύθη αντ'αυτής την Κούλαν, ήτις άδηλον αν ηγάπα τινά, αλλ'αυτόν βεβαίως όχι... Και όμως, την νύκτα ταύτην, η φωνή της νεάνιδος, με όλον το σατιρικόν του άσματος, τον συνεκίνησε... Και έπλαττε κατά φαντασίαν ολόκληρον ειδύλλιον, ουδέποτε μελλούσης να πραγματοποιηθή συμβιώσεως μετά της νεαράς πλυντρίας, ήτις δεν εφαίνετο άμοιρος αισθημάτων τρυφερών.
      Εκ της οπτασίας ταύτης τον εξήγειραν αποτόμως άγριαι φωναί, ακουσθείσαι εν μέσω βόμβου ψιθυρισμών, και διακοπέντος αίφνης του άσματος και του χορού, εν τη αιθούση του κυρ - Ζαχαρία. Ήκουσεν ευκρινώς δύο λέξεις, αίτινες με αγανάκτησιν και με πάθος βροντοφωνηθείσαι, επεκράτησαν όλου του θορύβου, και εγέννησαν μακράν σιωπήν· τας λέξεις: «ανάγωγε» και «αφιλότιμε».
      Έτεινε το ους. Αλλά δεν ήκουε πλέον τίποτε. Μετά τινά δευτερόλεπτα μόνον ήκουσεν εσπευσμένα βήματα δύο ή τριών ανθρώπων, κατερχομένων την κλίμακα την μεσημβρινήν, της μικράς εισόδου. Ανεπήδησε διά μιάς και έτρεξεν εις το παράθυρον. Αλλ'οι κατελθόντες την κλίμακα είχαν κάμψει την γωνίαν του νοτίου τοίχου και μετ'ολίγας στιγμάς ήκουσε μόνον τον κρότον της ανοιχθείσης και κλεισθείσης αυλείας θύρας, δι'ης εξήλθον οι φεύγοντες.
      Εντός της αιθούσης ήκουε μόνον ομιλίας, εξ ων ουδεμίαν λέξιν διέκρινεν. Επανήλθεν εις την κλίνην του και εξηπλώθη. Τι να συνέβαινε άρα γε; Δεν ήτο και πολύ περίεργος, και δεν τον έμελεν. Εν τούτοις έκαμε ποικίλας εικασίας περί της αιτίας του γενομένου θορύβου, και με τας εικασίας απεκοιμήθη, διότι αρκετά είχε βαυκαλισθεί ήδη από τα άσματα και τους χορούς. Ούτε η μήτηρ του δεν τον είχε ναναρίσει ποτέ τόσον ηδυπαθώς, ότε ήτο παιδίον, όσο τον ενανάρισαν την εσπέραν εκείνην αι κραυγαί και αι διαχύσεις της γειτονιάς.
      Μόνον μετά πολλάς ημέρας συνέβη να μάθη από την Σταματούλαν, την πλύστραν του, ήτις τα ήξευρε όλα, ότι «εκείνος ο αξιωματικός, ο ξανθομούστακος, είχε θυμώσει, στο χορό απάνου, με έναν που φορούσε προσωπίδα... που είχε πειράξει μιά κόρη... ξαδέρφη των κοριτσιών, καλέ!... ανιψιά της κυρα-Ζαχαρούς! ... που είχε ρθη στον μπάλο μαζί με τ'αδέρφι της... και μ'έναν άλλον κύριον, που λεν πως θα την πάρη... Παντρεύουνται ο κόσμος, να σου πω, δεν είναι σαν εμάς... Πώς θα γεννοβολήσουν, να πληθύν'η πλάση;».
      Σημειωτέον ότι, όσον αφορά την Σταματούλαν, ήτο μυστήριον διατί είχε χωρίσει τον άνδρα της. Αλλ'αυτή ηγάπα πάντοτε να ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν είχεν υπανδρευθή. Ήτο τριανταπέντε ετών, υψηλή, ισχνή, οστεώδης. Αλλά δεν ωμολόγει ποτέ ότι ήτο παραπάνω από εικοσιπέντε ετών. Η Σταματούλα εξηκολούθησε·
      «Κι ένας άλλος, που δεν θέλησε να βγάλη την προσωπίδα του, την είχε πειράξει, φαίνεται στο χορό απάνου... και τότες ο αξιωματικός, ο ξανθομούστακος, εξεσπάθωσε, και ήθελε να τον κόψη, και τον είπε αφιλότιμο... κι εκείνος που δεν ήθελε να βγάλη την προσωπίδα, τα πήρε πλυμένα κι άπλυτα... και το 'στριψε μαζύ με άλλους δύο φίλους του, που είχαν έρθει μαζί... μα η διαγωγή του αξιωματικού του ξανθομούστακου έκαμε μία εντύπωση... κι'έδωκε εις όλους νάμι... κι οι δυο κόρες της σπιτονοικοκυράς τον αγαπήσανε... κι εκείνος δεν ξέρει ποια να πάρη ποια ν'αφήση... Μα να σου πω, ως τη Λαμπρή θαρρώ πως θα έχουμε γάμους της Κούλας με τον αξιωματικό τον ξανθομούστακο... Παντρεύουνται ο κόσμος, να σου πω!...».
      Την αυτήν εσπέραν, καθ'ην η Σταματούλα διηγείτο ταύτα εις τον Σπύρον, ο νέος ωνειρεύθη, ότι του έπεσεν είς των οδόντων του, εκείνος όστις προ πολλού του επόνει. Και έως το Πάσχα, ότε ετελούντο οι γάμοι της Κούλας μετά του νεαρού αξιωματικού, έπαυσαν οριστικώς να του πονούν οι οδόντες.


Viewing all 57945 articles
Browse latest View live




Latest Images